Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm her iki dava yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle * hükümde öngörülen 100 YTL. katkıpayına ilişkin hükmün tedbir nafakası niteliğinde olduğunun anlaşılmasına, boşanmaya yol açan olaylarda birlik görevlerini yerine getirmeyen, eşine şiddet uygulayan, davalı-karşı davacı (kocanın) daha ziyade kusurlu bulunmasına göre, davalı-karşı davacı kocanın tüm, davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-* Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz yada daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, evi birlikte seçeceklerini , birliğin giderlerine güçleri oranlarında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (MK.Md,4 BK.md.42 ve 44 ) dikkate alınarak * kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
3-Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen * kadının ağır yada eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. 4 BK. 42,43,44,49) dikkate alınarak * kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
4-Davacı-karşı davalı kadının evden ayrılırken 8 bilezik, kolye (boyun zinciri) ve küpenin davalı-karşı davacı kocada kaldığı ihtilafsızdır. Bileziklerin davacı-karşı davalı kadın tarafından sahteleri ile değiştirildiği kanıtlanamamıştır. Bu talep hakkında isteğin kabulü gerekirken, yazılı şekilde emanete alınan sahte bileziklerin davacı-karşı davalı kadına iadesine karar verilmesi doğru olmadığı gibi, dava konusu edilen ve 14.3.2006 tarihli oturumda davalı-karşı davacı koca tarafından varlığı kabul edilen küpe hakkında hüküm kurulmaması da isabetsizdir.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün 2, 3. ve 4 nolu bentlerde yazılı nedenlerle davacı-karşı davalı kadın yararına BOZULMASINA, bozma nedeni dışında kalan iki tarafın diğer temyiz itirazları yönünden hükmün 1.bentte açıklanan nedenle ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Levent"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna, temyiz peşin harcın yatıran Şehri"ye geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 07.02.2008 (Prş.)