Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/3131 Esas 2019/1008 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3131
Karar No: 2019/1008
Karar Tarihi: 04.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/3131 Esas 2019/1008 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, suçları hırsızlık olan sanıkları mahkum etti. Temyiz edilen kararda, suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edildiği ve diğer temyiz nedenlerinin yerinde görülmediği ancak lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanıklara yükletilemeyeceği ve bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin mahsubundan sonra yargılama gideri olarak geriye kalan 32 TL yargılama giderinden sanıkların paylarına düşen miktarın, Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu için sanıklara yükletilemeyeceği belirtilmiştir. Bu nedenle hükümler açıklanan sebeplerle bozulmuş ve yargılama gideri bölümü çıkartılarak 32 TL yargılama gideri sanıkların paylarına düşen miktar olarak belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi, 6352 sayılı Yasa'nın 100. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nun 324/4. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2017/3131 E. , 2019/1008 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanıklara yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2-6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nun 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen cümle gereğince, bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin mahsubundan sonra yargılama gideri olarak geriye kalan 32 TL yargılama giderinden sanıkların paylarına düşen miktarın, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu ve bu nedenle sanıklara yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii, sanık ... ve müdafii ile o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine ""6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nun 324/4. maddesi gereğince bozma öncesinde yapılan 32,00 TL yargılama giderinden sanıkların paylarına düşen miktarın, 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen miktar dahilinde olması nedeniyle ve lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin Devlet Hazinesi"ne yüklenmesine,” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.