Hırsızlık suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 141/1, 62/1 maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair ... 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/03/2019 tarihli ve 2018/2042 esas, 2019/239 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 22/06/2020 gün ve 94660652-105-06-3567-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30/06/2020 gün ve 2020/54451 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
1-Bozma sonrası yapılan yargılamada sanığın savunması alınmadan yargılamaya devam edilmesi suretiyle mahkumiyet kararı verilmesinde,
2-5237 sayılı Kanun"un 141/1. maddesinde düzenlenen basit hırsızlık suçunun, 02/12/2016 tarihinde Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile uzlaştırma kapsamına alınması nedeniyle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun “Uzlaşma” başlıklı 254. maddesi hükümlerinin öncelikle uygulanması suretiyle kovuşturma dosyasının, uzlaştırma işlemlerinin 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Oluşa ve dosya içeriğine göre; suç tarihinde, ...isimli şahsın iş yerinde çalışan sanık ...’in, aynı iş yerinde çalışan ve açık kimlik ve adres bilgileri tespit edilemeyen İpek isimli şahıstan kullanmak için istediği cep telefonunu, iş yerinde aldıktan sonra iş yerinden çıkıp bir daha geri dönmemesi ve sonrasında suça konu cep telefonunu satması şeklinde gerçekleşen olayda; suça konu cep telefonunun sahibi olan İpek isimli şahsın tespitinin gerektiği, zira katılan sıfatını alabilecek şekilde suçtan zarar gören ve davaya katılma hakkı bulunan bu İpek isimli müştekinin 5271 sayılı CMK’nın 260/1. maddesi uyarınca yasa yollarına başvurma hakkının bulunduğu, müştekisi tespit edilmediğinden kovuşturma evresinde yöntemine uygun şekilde CMK’nın 234/1-b-l. maddesi uyarınca duruşma gününü bildiren tebligatın da yapılmadığı, bu nedenle suçtan zarar görenin sanık hakkında açılan davadan usulüne uygun olarak haberdar edilmediği ve davaya katılabilmesi için olanak tanınmadığı, yasa yollarına başvurma hakkı bulunan ve yokluğunda hüküm verilen suçtan zarar görene aynı Kanun’un 35/2. maddesi uyarınca hükmün tebliği gerektiği halde buna ilişkin bir tebligatın da yapılmadığı anlaşılmakla; kesinleştirme işleminin usulsüz olduğu, bu nedenlerle hükmün usulüne uygun kesinleşmediği belirlenmekle; kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, öncelikle hükmün usulüne uygun olarak(kanun yolu, süresi, mercii, başvuru şeklinin açıkça gösterildiği meşruhatlı tebligat gönderilmek suretiyle) müştekiye tebliğ edilip, usulüne uygun biçimde kesinleştirilmesinden sonra yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olup (...) 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.03.2019 tarihli ve 2018/2042 Esas - 2019/239 Karar sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 23/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.