Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/6202 Esas 2020/3208 Karar Sayılı İlamı

Suça sürüklenen çocuk ... hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından yapılan yargılama sonucunda beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkûmiyetine dair İstanbul Anadolu Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 23.05.2013 gün ve 2013/65 Esas, 2013/149 Karar sayılı hükümlerin suça sürüklenen çocuk müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 28.04.2014 gün ve 2014/3166 Esas, 2014/5695 Karar sayılı ilamı ile hükümlerin bozulması yönündeki kararıyla ilgili olarak ilk derece mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 11.09.2014 gün ve 2014/287 Esas, 2014/259 Karar sayılı ilamın suça sürüklenen çocuk müdafiince temyiz edilmesinin ardından Dairemizin 12.04.2017 gün ve 2017/408 Esas, 2017/1989 Karar sayılı ilamı ile direnme sebepleri yerinde görülmediğinden reddiyle, anılan hususta hüküm kurulması için dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen 28.02.2019 gün ve 2017/14-616 Esas, 2019/144 sayılı kararla mahkemece verilen 11.09.2014 tarihli kararın 6284 sayılı Kanun gereğince kamu davasına katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına tebliğ edilerek Bakanlık vekili tarafından temyiz edilmemesi halinde Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi, temyiz edilmesi halinde ise bu konuda ek tebliğname düzenlettirilip katılma kararı verildikten sonra Dairece değerlendirme yapılması için mahkemesine gönderilen dosyada gerekçeli kararın tebliğ edildiği Bakanlık vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen ek tebliğnameyle birlikte Dairemize tevdi edilen dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince Reddiyle, Dairemizin 12.04.2017 gün ve 2017/408 Esas, 2017/1989 Karar sayılı ilamına istinaden direnme kararıyla ilgili gerekli değerlendirmenin yapılarak karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.