5015 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/35225 Esas 2020/1814 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/35225
Karar No: 2020/1814
Karar Tarihi: 20.02.2020

5015 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/35225 Esas 2020/1814 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu karar, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verildi. Sanık, 5015 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkum edildi. Temyiz isteği reddedildi ve mahkeme kararı onandı. Ancak, sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının henüz uygulanmadığı belirtildi ve bu nedenle müsadereye ilişkin kararın infaz edilemez olduğu vurgulandı. Bu durumda, müsadere yerine hüküm kurulması gerektiği ifade edildi ve hüküm vekalet ücreti ile ilgili kısım düzeltilerek onandı. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 54/4. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'nin 322. maddesi belirtildi.
19. Ceza Dairesi         2019/35225 E.  ,  2020/1814 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 5015 Sayılı Kanuna Aykırılık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, 
    Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu, 
    Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.  
    Ancak;
    Sanık hakkında verilen 08.02.2012 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının henüz hukuken varlık kazanmadığı, hüküm niteliğinde olmadığı, askıda olduğundan müsadereye ilişkin kararın bu aşamada infaz edilemeyeceği, bu haliyle infazı mümkün bulunmadığı, bu nedenle 16.10.2015 tarihinde açıklanan hükümde iddianamede müsaderesi talep edilen davaya konu eşya hakkında TCK"nin 54/4. maddesi gereğince müsaderesi yerine, yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafisi temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca, hükmün vekalet ücretine ilişkin 3. fıkrasının çıkarılması, yerine "Suça konu eşyanın TCK"nin 54/4. maddesi gereğince müsaderesine" ifadesinin yazılması suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan HÜKMÜN tebliğnameye kısmen uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.