Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/5200 Esas 2019/12818 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5200
Karar No: 2019/12818

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/5200 Esas 2019/12818 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir karar söz konusu. Karşılıklı boşanma ve ziynet alacağı davasıyla ilgili olarak mahkeme tarafından verilen hükümler incelenmiştir. Davacı-davalı kadının kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen manevi tazminat, kendi tazminat taleplerinin reddi ve yoksulluk nafakası yönünden, davalı-davacı erkek tarafından ise kadının kabul edilen davası, kusur belirlemesi ve manevi tazminat miktarı yönünden temyiz edilmiştir. Mahkeme, davalı-davacı erkeğin yararına takdir edilen manevi tazminat miktarının az olduğuna karar vermiştir ve daha uygun bir miktar belirlenmesi gerektiğini ifade etmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddelerinin dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Kararın sonucunda, bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılmasına, ilk derece mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri; Türk Medeni Kanunu madde 174/2, Türk Medeni Kanunu madde 4, Türk Borçlar Kanunu madde 50 ve Türk Borçlar Kanunu madde 51'dir.

2. Hukuk Dairesi 2019/5200 E. , 2019/12818 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI :
DAVALI-DAVACI :...
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma - Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen manevi tazminat, kendi tazminat taleplerinin reddi ve yoksulluk nafakası yönünden; davalı-davacı erkek tarafından ise kadının kabul edilen davası, kusur belirlemesi ve manevi tazminat miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-davalı kadının tüm, davalı-davacı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-davacı erkek yararına takdir edilen manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda manevi(TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Zeynep"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 218.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Hüseyin"e geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 26.12.2019 (Per.)