Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/5199 Esas 2019/12817 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5199
Karar No: 2019/12817

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/5199 Esas 2019/12817 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı erkek tarafından temyiz edilen boşanma ve ziynet alacağı davasında, bölge adliye mahkemesi davalının temyiz talebini reddetmiştir. Davacı kadın, ziynet alacağı ve boşanma dışındaki taleplerinden feragat etmiştir. Mahkeme, davacının ziynet alacağı talebinin kabul edildiği ve feragat beyanının ziynet alacağı yönünden hüküm ve sonuç doğurmayacağı, bu nedenle davalının temyiz dilekçesinin reddedildiği, boşanma hükmüne yönelik temyiz dilekçesinin de reddedildiği ve nafaka ve tazminat talepleri yönünden de hükmün bozulduğu kararını vermiştir. Kararda, temyiz parasal sınırlarının Vergi Usul Kanunu\"nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit edilen yeniden değerleme oranında artırılması gerektiği belirtilen Ek Madde 1 ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesindeki temyiz parasal sınırlarının kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar için geçerli olduğu açıklanmıştır.

2. Hukuk Dairesi 2019/5199 E. , 2019/12817 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma - Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-İlk derece mahkemesince davacı kadının ziynet alacağı ve boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına ve kadın yararına yoksulluk nafakası ile tazminatlara hükmedilmiş; hükme karşı davalı erkek tarafından her iki dava yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmuş ve bölge adliye mahkemesince davalının istinaf talebinin, ziynet alacağı yönünden miktar itibariyle temyiz yolu kapalı olmak üzere, esastan reddine karar verilmiştir. Bölge adliye mahkemesi kararı davalı erkek tarafından her iki dava yönünden temyiz edilmiştir. Davacı kadın, 26/06/2019 havale tarihli dilekçesi ile boşanma haricinceki bütün fer"i talepleri ile ziynet alacağından feragat ettiğini bildirmiş; davalı erkek vekili de 06/12/2019 havale tarihli dilekçesi ile boşanma hükmüne yönelik temyiz talebinden feragat etmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun 362. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanunun 44. maddesi ile 6100 sayılı Kanuna eklenen Ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Bölge adliye mahkemesi kararı tarihi itibariyle bu miktar “58.800,00 TL” olarak belirlenmiştir.
Somut olayda, davacı kadının 10.140,00 TL tutarındaki ziynet alacağı talebinin kabulüne karar verilmiş olup, bölge adliye mahkemesince ziynet alacağına yönelik verilen karar, kararın verildiği tarih olan 10/05/2019 tarihi itibariyle kesindir. Bu itibarla, davacı kadının ziynet alacağına yönelik hüküm kesinleştikten (10/05/2019) sonra sunduğu 26/06/2019 tarihli dilekçe ile yaptığı feragat beyanı ziynet alacağı yönünden hüküm ve sonuç doğurmaz.
Yukarıda açıklanan nedenle davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı erkek vekili 06/12/2019 havale tarihli dilekçe ile boşanmaya yönelik temyiz talebinden feragat ettiğini bildirdiğinden, davalının boşanma hükmüne yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
3-Davacı kadın, 26/06/2019 tarihli dilekçesi ile nafaka, maddi ve manevi tazminat talepleri yönünden feragat beyanında bulunduğundan, bu husus gözetilerek bir karar verilmek üzere hükmün nafaka ve tazminatlar yönünden bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple davalı erkeğin ziynet alacağına ve 2. bentte gösterilen sebeple boşanma hükmüne yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, 3. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 26.12.2019 (Prş.)