Danıştay 7. Daire 2017/2398 Esas 2021/2408 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2017/2398
Karar No : 2021/2408

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Elektrik Elektronik Makine İnşaat ve Malzemeleri Turizm Otomotiv Nakliyat Deniz Araçları Sanayi Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı adına
… Gümrük Müdürlüğü …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli … tarih ve … sayılı beyanname kapsamında 8427.20.19.00.00 gümrük tarife ve istatistik pozisyonunda beyan edilen eşyanın, 8709.19.90.00.00 pozisyonunda yer aldığından ve özel tüketim vergisine tabi olduğundan bahisle, tahakkuk ettirilen özel tüketim vergisi ile bu verginin matraha ilave edilmesi suretiyle ek olarak tahakkuk ettirilen katma değer vergisine vaki itirazın reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Bozma kararı üzerine, davaya konu ihtilafın çözümünün, beyanname kapsamında ithal edilen "terminal traktör" ticari tanımlı eşyanın, hangi gümrük tarife pozisyonuna tabi olacağının tespitine bağlı olduğu, 20/04/2017 tarihinde mahallinde yapılan keşif ve hazırlanan bilirkişi raporunda özetle; dava konusu araçların üzerinde mekanik olarak tahrik edilen hidrolik pompa ile beslenen iki adet hidrolik silindir bulunduğu, bu silindirlerin 5. teker olarak adlandırılan king pin bağlantı mekanizmasını aşağı yukarı hareket ettirdiği, terminal traktörler için 5. tekerin, standart bir özellik olmadığı, firmaların bunu müşterilerine opsiyonel olarak sunduğu, forkliftlerin çatalları gibi makine ile standart olarak gelen, onsuz olması düşünülemeyen bir parçası olarak değil, ilave bir ataşman olarak değerledirilmesi gerektiği, bu standart bir özellik olsa bile, terminal traktörleri tanımlarken liman, gar vb. yerlerde kısa mesafelerde düşük işletme maliyet ile treyler (romörk) çekebilen, bir yerden diğer yere nakil eden araçlar olarak belirlendiğinin görüldüğü, oysa forkliftlerin, çatalları olan, yükü kaldırmak, istiflemek vb. özellikleri ihtiva eden makineler olarak tanımlandığı, dolayısıyla forklift çatalı benzeri bir şekilde kullanılmadığı için 5. teker mekanizmasını terminal traktörü forklift veya benzeri bir araç olarak değerlendirmenin doğru olmayacağı, hareketli tip 5. tekerin sadece, hidrolik sistem sayesinde (hidrolik pompa, hidrolik valf, hidrolik hortum, boru, hidrolik silindir vb.) basit bir levye kumandası ile farklı yükseklikleri haiz king pin bağlantılarına sahip değişik tip römorkları kolayca ve çabuk şekilde bağlayarak nakil etme işlemini hızlandıran bir ekipman olarak değerlendirilmesi gerektiği, istenirse ataşman ayrı olarak satın alınabileceği ve farklı araçların, makinelerin ve hatta forklift üzerine de monte edilebileceği, örneğin bir kamyonet üzerine 5. teker mekanizmasının monte edilmesi sonrasında bu kamyoneti bahsi geçen pozisyonda değerlendirmenin doğru olmayacağı, bu bilgiler doğrultusunda dava konusu araçların 8709.19.90.00.00. pozisyonunda değerlendirilmesi gerektiği sonucuna ulaşıldığının belirtildiği, anılan rapordaki teknik ve bilimsel açıklamalar çerçevesinde ihtilafa konu eşyanın davalı idarece tespit edilen pozisyonda sınıflandırılması gerektiğinin anlaşılması karşısında, dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Kendilerinin yaptırdığı bilirkişi incelemesi üzerine düzenlenen teknik raporlarda tespit edildiği üzere eşyanın özel iş alanlarında çalışabilen çekme, itme ve kaldırma özelliğine sahip iş makinesi olduğu ve 8427.20.19.00.00 gümrük tarife ve istatistik pozisyonu kapsamında sınıflandırılması gerektiği, Mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesinin teknik icaplarla bağdaşmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL'den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Mahkemece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.