Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/12110 Esas 2019/9491 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının ödenmemesi nedeniyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini beyan ederk kdıem tazminatı ile bir kısım ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılamada davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, hükmüne uyulan bozma ilamı doğrultusunda karar verilmiş olmasına göre; davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ve fazla çalışma ücret alacaklarının hesaplanmasında hafta tatili günlerindeki çalışmalarının dahil edilip edilmeyeceği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.Fazla mesai yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla mesai alacağının ödendiği varsayılır.Fazla mesainin ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışma ve genel tatil çalışmasının bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla mesaisi olup olmadığı araştırılmalıdır.Fazla mesai çalışmasının yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir.Somut olayda, davacı 08.00-19.00 saatleri arasında 6 gün ayda iki hafta da 7 gün çalıştığını beyan etmiş, bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarına göre; davacının bir hafta 6 gün bir hafta 7 gün çalıştığı, haftanın 3 günü 08.00-20.00 saatleri arasında, diğer günlerde 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştığı değerlendirilerek haftalık 12 saat fazla çalışma yaptığının kabulüyle fazla çalışma ücret alacağı hesaplanmış ise de, davacının 08.00-19.00 saatleri arasında çalıştığına ilişkin beyanı gözönünde bulundurulmadan davacı talebi aşılarak hesaplama yapılması hatalı olmuştur.
Ayrıca davacının ayda iki kez haftanın 7 günü çalıştığı ve 7 gün fazla çalışma yaptığı değerlendirilerek fazla çalışma ücret alacağı hesaplanmış ise de davacının hafta tatili ücret alacağı da bulunduğundan aynı dönem için ayrıca hafta tatili ücret alacağı da hesap edilmek suretiyle mükerrerliğe neden olunmuştur. Oysa hafta tatili günlerinde yalnızca 7,5 saati aşan çalışmalar için fazla mesai alacağı hesaplanması gerekirken bu hususa dikkat edilmeden mükerrer alacağa sebebiyet verecek şekilde yapılan hesaplamaya göre hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 24/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.