Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/6302 Esas 2019/12799 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/6302
Karar No: 2019/12799

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/6302 Esas 2019/12799 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, boşanma davasında hüküm verdi. Kararın temyiz edilmesi sonucu, mahkeme daha uygun bir iştirak nafakası miktarı ve maddi tazminat takdir edilmesi gerektiği sonucuna vardı. Yasa gereği, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri bu durumlarda dikkate alınmalıdır. Karar, bozuldu ve dosya ilk derece mahkemesine gönderildi. ///
Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi, hak ve ödevlerin korunması açısından hakkaniyet ilkesine dayanır. Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi, zararın tazmini hakkında düzenlerken 51. maddesi, kişinin manevi zarar görme hakkını düzenler.

2. Hukuk Dairesi 2019/6302 E. , 2019/12799 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre ortak çocuk 2005 doğumlu Hümeyra"nın ihtiyaçlarına nazaran, takdir edilen iştirak nafakası miktarı azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda iştirak nafakasına hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
3-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 2. ve 3. bentlerde açıklanan sebeplerle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesinin 19/06/2019 tarih, 2018/1066 esas ve 2019/799 karar sayılı kararının KALDIRILMASINA, Silifke 1. Aile Mahkemesinin 23/01/2018 tarih, 2017/265 esas ve 2018/40 karar sayılı kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 24.12.2019 (Salı)