Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/6306 Esas 2019/1092 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/6306
Karar No: 2019/1092
Karar Tarihi: 07.02.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/6306 Esas 2019/1092 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, kusurlu bir sürücü nedeniyle gerçekleşen bir kazada yaralandığı ve malul kaldığı için tazminat talep etmiş fakat mahkeme davanın reddine karar vermiştir. Davacı tarafından yapılan temyiz başvurusunu gözden geçiren yargıçlar dosyadaki belgeler doğrultusunda davacının zararının gerçek olduğuna hükmetmişlerdir. Ancak, davacı tarafının hazır olmaması nedeniyle maluliyet raporu alınamamıştır ve mahkeme de davanın ispat edilemediği gerekçesiyle reddetmiştir. Yargıtay ise davacının tüm tedavi evrakları getirtilerek üniversitenin Adli Tıp Anabilim Dalı veya Adli Tıp Şubesi'nden rapor alınması gerektiğine hükmetmiştir. Kararda, davacının zararının tam olarak ispat edilemediği durumlarda hakimin, olayların olağan akışı ve zarar görenin aldığı önlemleri göz önünde bulundurarak zararı tespit etmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri ise 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi olarak verilmiştir.

17. Hukuk Dairesi 2016/6306 E. , 2019/1092 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıya sigortalı araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile gerçekleşen kazada müvekkilinin yaralandığını ve malul kaldığını açıklayıp 3.000,00 TL"nin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre; kanıtlanamayan davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan, sürekli işgöremezlik tazminatının, zarara neden olan aracın trafik sigortacısından tahsili istemine ilişkindir.
6098 sayılı TBK"nun 50. maddesi hükmü uyarınca, "zarar gören, zararını ve zarar verenin kusurunu ispat yükü altındadır. Uğranılan zararın miktarı tam olarak ispat edilemiyorsa, hakim olayların olağan akışını ve zarar görenin aldığı önlemleri gözönünde tutarak, zararın miktarını hakkaniyete uygun olarak belirler."
Somut olayda; davaya konu kaza 24.03.2008 tarihinde meydana gelmiş, kaza sonucu davacı yaralanmıştır.
Dosyadaki belgelere göre davada davacının bu kaza nedeni ile zararının doğduğu anlaşılmaktadır. Zarar miktarının tam olarak ispat edilemediği hallerde BK"nun 50. maddesi gereğince, mahkeme hakkaniyete uygun olarak zararı tespit eder. Mahkemece, davacı vekiline, müvekkilini hazır etmesi ve maluliyet raporu aldırılması için kesin süre verilmiş; mağdurun kesin süre içinde hazır edilmemesi sebebiyle maluliyet raporu alınamadığı ve kesin süreye uyulmadığından, davanın ispat edilemediği gerekçesiyle reddine karar verilmiştir.
Kesin süreye rağmen davacı maluliyet raporu alınması için hazır edilmediğinden, bu konuda davacı tarafa yeniden süre verilemez ise de; yaralanmalarına ilişkin tedavi gördüğü hastaneden tüm tıbbi belgeleri, film, grafi v.s. getirilerek mağdur hazır olmaksızın davacıların maluliyet durumuna ilişkin rapor alınabilecektir.
Bu durumda mahkemece, davacının tüm tedavi evrakları getirtilerek bu belgeler üzerinden inceleme yapılmak üzere en yakın üniversitenin Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığı"ndan veya Adli Tıp Şube Müdürlüğü"nden davacının iş gücü kaybının tespiti yönünden rapor alınıp sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde kesin süre verilmesi ve sonucunda davacının davasını ispat edemediğinden bahisle davanın reddine karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 07/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.