Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/6262 Esas 2019/12796 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/6262
Karar No: 2019/12796

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/6262 Esas 2019/12796 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi'nde görülen boşanma davasında, davacı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin kısmen kabul edildiği ancak tutarların yetersiz olduğu gerekçesiyle kararın temyiz edildiği belirtilmiştir. Mahkeme tarafından yapılan incelemeler sonucunda, davalı erkeğin temyiz itirazlarının yersiz olduğu, ancak davacı kadının itirazlarının haklı olduğu ve daha yüksek miktarda maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri de dikkate alınarak daha uygun miktarda tazminat takdiri yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda, Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesinin kararı kaldırılarak, Erzincan 1. Aile Mahkemesi'nin kararının bozulması kararı verilmiştir. Kararda, kanun maddelerine ve hüküm yönlerine göre değerlendirme yapılmıştır.

2. Hukuk Dairesi 2019/6262 E. , 2019/12796 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm taraflarca temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeği tüm temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeple Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesinin 15/05/2019 tarih, 2018/713 esas ve 2019/522 karar sayılı kararının KALDIRILMASINA, Erzincan 1. Aile Mahkemesinin 08/03/2018 tarih, 2016/385 esas ve 2018/185 karar sayılı kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 218.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 24.12.2019 (Salı)