MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA



Taraflar arasında görülen davada... 3. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 01/10/2015 tarih ve 2013/257-2015/766 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı ile dava dışı..."ün davacı şirketi kurduklarını, ortaklık payları ve ortakların hak ve yükümlülüklerine ilişkin aralarında düzenledikleri 18.02.2010 tarihli sözleşmeye göre şirketin üretim yapma aşamasına kadar yapılacak olan masraflardan 150.000,00 TL"ye kadar olan kısmının... tarafından karşılanacağını, dava dışı... tarafından şirket adına davalıya 79.499,19 TL avans gönderildiğini, davalının 6.445,40 TL için yapılan harcamaların belgelerini gönderdiğini, kalan miktar olan 73.053,79 TL"nın belgesini gönderemediğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 20.000,00 TL"nın ödeme tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davalıya gönderildiği iddia edilen ödemelerin şirket hesabından gönderilmediğini, dava dışı... tarafından gönderildiği iddia edilen ödemelerin başka bir ilişkiden kaynaklandığını, bunun da dava konusu olmadığını, davalının şirket adına yaptığı masrafları kendi cebinden karşıladığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, ispat yükü kendisinde olan davacı şirketin dava dışı... tarafından şirket adına davalıya para gönderdiğini ve kullanılmadığını usulüne uygun yazılı delillerle ispat etmesi gerektiği, davacının sunduğu delil ve belgelere göre bu iddianın ispat edilemediği, sunulan makbuzların tek başına yazılı delil olarak kabulünün mümkün olmadığı, şirket kayıtlarının davalıyı bağlamayacağı, iddiasını usulüne uygun delillerle ispat edemeyen davacıya yemin delili hatırlatılmasına rağmen davacının yemin deliline dayanmadığı gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir. Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, davalıya şirket harcamaları için gönderilen avansların şirket için harcanmayan kısmının iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece davacı şirket tarafından davalıya avans gönderildiğinin ispatlanamadığı ve sunulan dekontların da yazılı delil olarak kabul edilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Dava dışı... ile davalı arasında şirketin kuruluşu sırasında yapılan 18.02.2010 tarihli sözleşmeye göre şirketin üretime geçinceye kadarki masraflarının dava dışı... tarafından davalıya gönderileceği, davalının da yaptığı masraflara ilişkin belgeleri..."e ileteceği kararlaştırılmıştır. Dosyada fotokopileri sunulan PTT makbuzları ve banka dekontlarının ekseriyetinde de... tarafından davalıya gönderilen paraların davacı şirket için gönderildiği açıklama kısmında belirtilmiştir. Bilirkişi raporunda da dava dışı... tarafından davalıya gönderilen paraların “Zeynel Öztürk tarafından gönderilen” açıklamasıyla şirket defterlerine kaydedildiği ve ayrıca... tarafından gönderilen paraların sermaye ödemesi olarak da şirket defterlerine kaydedildiği belirtilmiştir. Gerek 18.02.2010 tarihli sözleşme, gerek davacı şirket kayıtları, gerekse ödeme dekontlarındaki açıklamalar dikkate alındığında davalıya gönderilen paraların davacı şirket adına şirket masraflarının karşılanması için gönderildiğinin ve şirket adına gönderilen bu paraların şirket için harcandığı kanıtlanamayan kısmının davalıdan istenebileceğinin kabulü gerekir. Bu itibarla mahkemece davalıya gönderilen paraların şirket adına gönderildiği kabul edilerek dekontların ve makbuzların asıllarının veya onaylı suretlerinin dosyaya kazandırılarak şirket adına davalıya gönderilen para miktarının belirlenmesi, daha sonra davalının yaptığı masraflara ilişkin sunduğu belgeler ve savunmaları değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 15/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.