14. Ceza Dairesi Esas No: 2016/5657 Karar No: 2020/3180 Karar Tarihi: 08.07.2020
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/5657 Esas 2020/3180 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi, bir çocuğa nitelikli cinsel istismar suçu üzerine mahkumiyet hükmü vermiştir. Ancak, sanığın suçu işlediğine dair herhangi bir kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından, suçun vasfı yanlış tayin edilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, suçun nitelikli cinsel istismarı suçunu oluşturmak için gereken şartlar 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 104/1. maddesinde düzenlenmiştir. Bozma kararı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi uyarınca verilmiştir.
14. Ceza Dairesi 2016/5657 E. , 2020/3180 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurenin aşamalardaki çelişkili anlatımları, savunma, tanık beyanları, adli rapor içerikleri ile tüm dosya kapsamına göre sanığın, suç tarihinde on yedi yaş içerisinde bulunan mağdureye yönelik nitelikli cinsel istismar eylemini cebir, tehdit, hile veya iradeyi etkileyen başka bir nedene dayalı olarak gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle eylemin 5237 sayılı TCK"nın 104/1. maddesinde düzenlenen ... olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu gözetilerek karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan hüküm kurulması, Kanuna aykırı, sanık ile müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 08.07.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.