Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/8398 Esas 2022/6482 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Sanık Arslan hakkında hüküm verilmesine yer olmadığına

Taksirle öldürme suçundan sanıklar ... ve ...’ın mahkumiyetlerine ilişkin hüküm ile sanık ... hakkında verilen hüküm verilmesine yer olmadığına dair karar sanıklar müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Katılan vekilinin sanık Arslan hakkında taksirle öldürme suçundan verilen hüküm verilmesine yer olmadığına ilişkin karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dairemizin 18.02.2020 tarih, 2019/5361 Esas, 2020/1695 Karar sayılı bozma ilamında sanık ... hakkında verilen beraat kararının açıkça onanmasına karar verilmediği halde sanık hakkında verilen kararın onandığından bahisle hüküm verilmesine yer olmadığına dair karar verildiği ve sanık hakkında atılı suçtan zamanaşımı süresince her zaman hüküm verilebileceği anlaşılarak yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11.03.2021 tarihli ve 2019/12-457 esas 2021/103 karar sayılı ilamında açıklandığı üzere CMK'nın 223. maddesinde ''hüküm verilmesine yer olmadığına'' şeklinde bir hüküm çeşidine yer verilmemesi ve anılan madde uyarınca verilmiş bir hüküm veya temyize konu olabilecek bir karar bulunmaması sebebiyle, dosyanın bu suç yönünden incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2- Sanıklar ... ve ... hakkında taksirle öldürme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanıklar müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Sanıklardan ... ve oğlu olan sanık ...’ın ... otobüs terminalinde yazıhane işlettikleri, olay günü bilet almak için terminale gelen ölenin kendisinin etrafında dolaştığından ve takip ettiğinden şüphelenen sanık ...’in ölene beni neden takip ediyorsun diyerek kolundan tutup yazıhaneye götürdüğü, burada kendisini elleriyle darp ettiği, olay yerine terminalde çalışan kişilerden oluşan kalabalığın toplandığı, kalabalık arasında diğer sanıkların da bulunduğu, sanık ...’ın bu kalabalık arasından birkaç defa belindeki kemeri ölene doğru sallayarak kendisini darp ettiği; ancak diğer sanık ...'ın da vurmak istemesine rağmen araya girenlerin engeli dolayısıyla ölene karşı bir eylemde bulunamadığı, tanık ...’nın öleni kalabalık içinden çıkararak uzaklaştırdığı; ancak sanıkların da içinde bulunduğu bir grubun öleni kovalaması üzerine ölenin terminal kapısından çıkarak kaçmaya devam ettiği, bu aşamadan sonra kendisini takip eden olmadığı halde kaçmaya devam eden ölenin yürüdüğü yönde bağlantı yolu kenarında duvar dibinde yarım saat içinde sağ yan tarafına yatmış şekilde ölü olarak bulunduğu ve başının sağ tarafında 3,5 cm’lik raddi yara, sol dirsekte 1-1,5 cm çaplı ekimozlu sıyrık olduğu, tespit edilen tramvatik değişimlerin tek başına ölüm meydana getirir nitelikte olmadığı, yapılan otopsi sonucu kronik kalp rahatsızlığı bulunan kişideki ölümün maruz kaldığı ... ve stresin tetiklediği ani kardiyak ölüm sonucu meydana gelmiş olduğunun, ölüm ile olay arasında illiyet bağı bulunduğunun tespit edilmesi nedeniyle sanıkların taksirle öldürme suçundan mahkumiyetlerine karar verilmesinde ve duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz tutum ve davranışları ile adli sicil kayıtları bulunmayan sanıklar hakkında hükmedilen hapis cezasının sanıkların kişilikleri ve ekonomik sosyal durumları, suçun işleniş şekli göz önüne bulundurularak adli para cezasına çevrilmesinde isabetsizlik bulunmadığından sanıklar hakkında hükmedilen hapis cezasının olumsuz kişilik yapısında olduklarından bahisle adli para cezasına çevrilmemesi gerektiğine yönelik bozma öneren tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanıklar müdafinin sanıkların beraatine karar verilmesi gerektiğine, katılan vekilinin ise ceza miktarı ile sair nedenlere yönelik temyiz temyiz itirazlarının reddine ancak;
1- Sanıklar hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi,
2- Yargılama sırasında kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün B-5 ve C-5 numaları paragraflarının hükümden çıkarılarak yerlerine “Sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, kendisine verilen hapis cezasının TCK'nın 50/4 maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK'nın 52/3 maddesi gereğince 1.215 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK'nın 52/2 maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 tl olarak hesabıyla 24.300 tl adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresi ile yine hükme; “Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca yargılamada kendisi vekille temsil ettiren katılan ... lehine 4.080 TL maktu vekalet ücretinin sanıklardan alınarak katılana verilmesine” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.