MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme mercii Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğu cihetle, mahkemenin 26/06/2015 tarihli ek kararı hukuki dayanaktan yoksun olduğundan yok hükmünde kabul edilerek yapılan incelemede;
Mahkemece adresi meçhul sayılan sanığa gerekçeli kararın ilanen yapılan tebliğinin, Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 49. maddesindeki usullere aykırı olduğu anlaşılmakla usulsüz olduğu ve sanığın öğrenme üzerine temyiz talebinin süresinde bulunduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı nedenin bulunmadığı, azaltıcı sebeplerin ise nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 08.01.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.