MAHKEMESİ : Van 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/02/2013
NUMARASI : 2011/179-2013/74

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacılar vekili, davalıya trafik sigortalı aracın, müvekkillerinin oğlu olan A.. C.."a çarparak ölümüne neden olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere müvekkilleri için 7.000,00"er TL destekten yoksun kalma tazminatı ile 1.000,00 TL cenaze gideri olmak üzere toplam 15.000,00 TL"nin temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile destekten yoksun kalma tazminatı taleplerini davacı Mücahit için 66.423,54 TL, davacı Fatma için 64.978,94 TL"ye yükselttiklerini bildirmiştir.
Davalı vekili, sorumluluklarının teminat limiti ile sınırlı olduğunu, davacının zararının tespit edilmesi gerektiğini, müvekkilin temerrüde düşürülmediğini bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile davacı M.. C.. için 18.198,22 TL, davacı F.. C.. için 17.802,45 TL destekten yoksun kalma tazminatı ile 1.410,50 TL cenaze ve defin giderinin davalıdan alınarak davacılara verilmesine, davacıların sigortaya başvuru tarihi olan 30/11/2010 tarihine 8 gün iş günü ilavesi ile bulunan 10/12/2010 tarihinden itibaren alacaklara yasal faiz yürütülmesine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı ile cenaze gideri istemine ilişkindir.
Bir insanın ölümü hukukî anlamda bir zarar olmamakla beraber, bu yüzden yine de bazı zararlar meydana gelmiş olabilir. İşte 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 45/II. maddesinin (6098 sayılı TBK m. 53) öngörmüş olduğu hal, ölüm sonucu vukua gelen bir kısım zararların tazminini hükme bağlamaktadır. Bu hükme göre, ölenin yardımından faydalananlar, bu yüzden yoksun kaldıkları faydayı, tazminat olarak, sorumludan isteyebilirler. Buna “destekten yoksun (muinden mahrum) kalma tazminatı” denir. Yasa metninden de anlaşılacağı gibi destekten yoksun kalma tazminatının konusu, desteğin yitirilmesi nedeniyle yoksun kalınan zarardır. Buradaki amaç, destekten yoksun kalanların desteğin ölümünden önceki yaşamlarındaki sosyal ve ekonomik durumlarının korunmasıdır. Olaydan sonraki dönemde de, destek olmasa bile, onun zamanındaki gibi aynı şekilde yaşayabilmesi için muhtaç olduğu paranın ödettirilmesidir. Yani haksız bir eylem sonucu desteğini yitiren kimse BK"nın 45/II. maddesine dayanarak uğradığı zararın ödetilmesini isteyebilir.
Destekten yoksunluk zararının hesabında müteveffanın gelirinin belirlenmesi tazminatın doğru tespitinde önemli bir yer tutmaktadır. Somut olayda, mahkemece alınan bilirkişi raporunda müteveffanın (destek) geliri hesaplanırken, çalışmış olduğu şirketten elde ettiği gelire ilişkin bordro dikkate alınarak aylık asgari ücret gelir elde ettiği değerlendirilerek bu miktar üzerinden tazminat hesabı yapılmış ise de, davacılar vekilinin, desteğin çalışmakta olduğu yerde pvc imalat ustası olduğu ve daha yüksek gelir elde ettiği yönündeki iddiaları dikkate alınarak tüm deliller toplanmalı, gerektiğinde bu hususta bilirkişi incelemesi yaptırılmalı, davacının yaptığı işin özelliği, meslekteki tecrübesi gözönüne alınarak alabileceği ücretin net bir şekilde belirlenmesi ve bu şekilde desteğin asgari ücretten daha yüksek bir gelir elde ettiğinin belirlenmesi halinde aktüer bilirkişiden yeniden hesap raporu alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde eksik incelemeye dayalı olarak karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 9.6.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.