Basit Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17609 Esas 2020/1490 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17609
Karar No: 2020/1490
Karar Tarihi: 22.01.2020

Basit Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17609 Esas 2020/1490 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edildi. Temyiz incelemesinde; 1) Sanık hakkındaki temel cezanın teşdiden belirlenmesinde, somut teşdit nedenleri izah edilmeden aynı Kanun'un 61. maddesine aykırı davranılması, 2) Hükümde çelişkiye neden olan TCK'nin 58. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesine rağmen aynı kararın devamında mükerrirliğine hükmedilmesi, 3) Olayın karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşmesi nedeniyle haksız tahrik hükümlerinin tartışmasız bırakılmaması, 4) TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Mahkeme, sanık hakkındaki hükümdeki bu yanlışlıklar nedeniyle kararın bozulmasına karar verdi. Kanun maddeleri olarak; TCK'nin 61., 58. ve 29. maddeleri ile 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/17609 E. , 2020/1490 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit Yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında kurulan hükümde, TCK"nin 61. maddesi uyarınca temel cezalar belirlenirken, söz konusu maddenin 1. fıkrasında 7 bent halinde sayılan hususlar göz önünde bulundurularak ve somut gerekçeler tek tek belirtilmek suretiyle ilgili kanun maddelerindeki cezaların alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması gerektiği halde, yazılı şekilde denetime imkan verecek somut teşdit nedenleri izah edilmeden sanık hakkındaki temel cezanın teşdiden belirlenmesi suretiyle aynı Kanun"un 61. maddesine aykırı davranılması,
2) Mahkemece gerekçeli kararda şartlarının oluşmaması nedeniyle TCK"nin 58.maddesinin uygulanmasına yer olmadığına denildikten sonra yine aynı kararın devamında sanık hakkında TCK"nin 58.maddesi uyarınca mükerrirliğine hükmedilmek suretiyle hükümde çelişkiye neden olunması,
3) Karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda, sanık ve müştekinin farklı anlatımlarının bulunduğu, sanığın değişmeyen savunmasında müştekinin kendisine küfür etmesi üzerine eylemini gerçekleştirdiğini belirtmesi, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde tespit edilememesi durumunda CGK"nin 22.10.2002 tarih, 2002/4-238 Esas ve 2002/367 sayılı kararı gereğince şüpheli kalan bu husus nedeniyle sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.