Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/10198 Esas 2014/9241 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/10198
Karar No: 2014/9241

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/10198 Esas 2014/9241 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, eşi M.H.'ın kamyonun yük bağlarını sıktığı sırada davalıların aracının çarpması sonucu vefat ettiği gerekçesiyle maddi ve manevi tazminat talep etmiştir. Mahkeme, kazada sürücü Şükrü'nün %80, Mehmet'in %20 oranında kusurlu olduğu kararına vararak, davalılardan 51.420,06 TL maddi tazminat ve 25.000,00 TL manevi tazminatın tahsilini hükmetmiştir. Temyiz sonucunda ise mahkeme kararı davalı Ş.T. yararına BOZULMUŞTUR.
HUMK'nun 74. (HMK'nun 26) maddesi uyarınca hakimin talepten fazlasına karar veremeyeceği belirtilmiştir. Ayrıca, kazanın %80 oranında davalı Şükrü'nün kusuru olduğu ve talep edilen tam kusur oranının %80'ini karşılayacak şekilde tazminat verilmesi gerektiği vurgulanmıştır.
17. Hukuk Dairesi         2013/10198 E.  ,  2014/9241 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İnegöl 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
    TARİHİ : 28/02/2013
    NUMARASI : 2009/649-2013/124

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı Ş.. T.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    Davacı vekili, müvekkilinin eşi M. H."ın yol kenarında park etmiş olarak kamyonunun yük bağlarını sıkmakta iken davalıların maliki, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın 02/11/2009 tarihinde tam kusurlu olarak çarpması neticesinde vefat ettiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmak kaydıyla 10.000 TL maddi, 40.000 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesiyle maddi tazminat talebini 51.420,06 TL’ye yükseltmiştir.
    Davalı sigorta şirketi vekili davanın reddini istemiştir.
    Davalı Ş.. T.. vekili, vefat eden desteğin kaza mahallinde dörtlülerini dahi yakmadan, reflektör ve herhangi bir uyarı işareti koymadan, hiçbir önlem almaksızın durmuş olduğunu ve aniden yola çıkması neticesinde kazanın meydana geldiğini, müvekkilinin kusuru bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, kazada davalı sürücü Şükrü’nün %80, müteveffa sürücü Mehmet’in %20 oranında kusurlu olduğu gerekçesiyle 51.420,06 TL maddi tazminatın davalılardan (davalı sigorta şirketi yönünden dava tarihinden itibaren) olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müteselsilen tahsiline, 25.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı Şükrü’den tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı Ş.. T.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1)Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı Ş.. T.. vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2)Dava, trafik kazasından kaynaklanan ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminatın istemine ilişkindir.
    Dava dilekçesinde davacı vekili fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmak kaydıyla davalı sürücünün tam kusurlu olduğunu iddia ederek tam kusura göre 10.000 TL maddi tazminat istemiştir.
    HUMK"nun 74. (HMK"nun 26) maddesi uyarınca, hakim taleple bağlı olup, talepten fazlasına karar verilemez. Yargılama sırasında alınan bilirkişi raporunda davalı sürücü Şükrü’nün %80, muris Mehmet’in %20 oranında kusurlu olduğu bildirilmiştir. Bu halde, dava dilekçesinde tam kusur yüklenerek talep edilen 10.000 TL tazminatın kusura göre %80 oranındaki kısmı olan 8.000 TL ile kusur belirlendikten sonra ıslahla talep edilen 41.420,06 TL olmak üzere toplam 49.420,06 TL tazminata hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde verilen kararın bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı Ş.. T.. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalı Ş.. T.. yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı Ş.. T.."e geri verilmesine 9.6.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.