Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/1117 Esas 2018/461 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... ile davalılar ..., ..., ... ve ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar dilekçelerinde özetle; 10815 ada 1 parsel sayılı taşınmazın 325 m2 olarak ve üç katlı kargir bina vasfıyla 23/09/1993 tarihinde imar uygulaması ile tescil edildiğini, taşınmaz üzerinde bulunan 3 katlı kargir binanın 9 adet bağımsız bölümden oluştuğunu, imar uygulamasından önce kat mülkiyeti kurulu taşınmazın davacılara ait taşınmazla şüyulandırıldığını, bu suretle taşınmazın arsasında pay sahibi olduklarını, taşınmazın müşterek maliki olduklarını belirterek taşınmazdaki ortaklığın satış yolu ile giderilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, taşınmazın belirlenen değerinin mahkeme veznesine yatırılması için 24/12/2013 tarihli celsede depo kararı verildiği, ihtaratlı tebligatla davalılara depo kararının bildirildiğini, davalılar Aydın Hayrettin, Nurcan ve İdris tarafından taşınmazın bedelinin depo edildiğini, ancak davalılar ... ve ... tarafından bedelin yatırılmadığı gerekçesiyle, İzmir ili, Karabağlar ilçesi, 10815 ada, 1 parsel sayılı taşınmazın, kat mülkiyeti muhafaza edilmek ve davacılara ait arsa payı ilhak edilmek suretiyle, taşınmazdaki paydaşlığın satış yoluyla giderilmesine, satıştan elde edilecek paranın 05/11/2013 tarihli bilirkişi raporunun 7. sayfasının C bendinde düzenlenen tabloda gösterilen kıymet yüzdeleri oranında taraflara paylaştırılmasına karar verilmiş hüküm, davalılar ..., ..., ... ve ... ile davacı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; İmar Kanunu hükümlerine göre taşınmazda paydaşlığın Kat Mülkiyeti Kanununun 54. maddesi uyarınca ortaklığın giderilmesi davasıdır.
Kat Mülkiyeti Kanununun 54. maddesinde "İmar Kanunu hükümlerine göre ortaklaştırma halinde, ortaklaştırılan gayrimenkuller arasında kat mülkiyetine tâbi gayrimenkul varsa ve ortaklaştırma, 9/11/1985 tarihinden önce ise 6785 sayılı İmar Kanununun 46. maddesi, bu tarihten sonra ise 3194 sayılı İmar Kanununun 16. maddesi gereğince ortaklığın giderilmesi hususunda bütün malikler anlaştıkları takdirde, ortaklığın giderilmesi bu anlaşma hükümlerine göre yapılır. (Değişik fıkra: 14/11/2007-5711 S.K./21.mad.) böyle bir anlaşmaya varılamazsa, her gayrimenkulün ortaklaştırmadan önceki geçer değerleri, birinci fıkrada sözü geçen madde hükümlerine göre ortaklığı gidermekle görevli sulh mahkemesince ayrı ayrı takdir edilerek, bunlara Türkiye İstatistik Kurumunca yayımlanan Üretici Fiyat Endeksi uygulanmak suretiyle her bir gayrimenkulün hükme en yakın tarih itibarıyla ulaştığı değerleri tespit edildikten sonra, bunlardan değeri en fazla olan gayrimenkulün malikine, öteki gayrimenkulleri bu değerle satın almasını teklife karar verilir ve bu teklif kabul edilip bedel ödenince ortaklık giderilmiş olur. Bu durum karşısında mahkemece Türkiye İstatistik Kurumunca yayımlanan toptan eşya fiyat endeksi ve üretici fiyat endeksi rakamları dosyaya getirildikten sonra, yukarıda belirtilen
şekilde hesaplama yapılması için bilirkişiden ek rapor alınması bu şekilde tespit edilen bedelle, davalı payının anataşınmazın şüyulandırılmasından önceki malikler tarafından satın alınmasının teklif edilmesi verilen süre içerisinde bu teklifin kabul edilip edilmediği beklenip bunun sonucuna göre 54. maddenin 3. fıkrası uyarınca işlem yapılması, ayrıca 24/12/2013 günlü celsede mahkeme tarafından depo kararı verildiği, davalılar ... ve ... tarafından depo kararı çerçevesinde para yatırılmış olmasına rağmen, satış suretiyle ortaklığın giderilmesine karar verildiği anlaşılmakla eksik inceleme sonucu kurulan hüküm usûl ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı ... ile davalılar ..., ..., ... ve ..."ın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 24/01/2018 günü oy birliği ile karar verildi.