Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK.nun 170/4 maddesinde itirazın kabulüne karar verilmesi halinde (senedi takibe koymada kötüniyeti veya ağır kusuru bulunduğu takdirde alacaklının takip konusu alacağın %20"sinden aşağı olmamak üzere tazminatla, alacağın %10"u oranında para cezası ile sorumlu tutulabileceği yasa hükmü gereğidir.
Somut olayda takibe dayanak çekte lehtar borçlu, lehtardan sonraki ciranta alacaklı olup, alacaklı çekte borçluya atfen atılı olan imzanın borçluya ait olup olmadığını bilebilecek durumdadır. Bu nedenle kötüniyetli ve ağır kusuru olan alacaklı aleyhinde İİK.nun 170/4 maddesine göre inkar tazminatı ve para cezasına hükmedilmesi gerekirken yasada öngörülmediği halde,alacaklının tebliğ işlemi dışında takip durduruluncaya kadar borçlu hakkında hiçbir işlem yapmaması gerekçe gösterilerek kötüniyet kanıtlanamadığından bahisle icra inkar tazminatı ve para cezası talebinin reddine karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA),  23.11.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.