Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/5968 Esas 2019/12780 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5968
Karar No: 2019/12780

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/5968 Esas 2019/12780 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen ve davacı-karşı davalı erkeğin temyiz itirazlarından bazılarının yersiz olduğu belirtilen kararda, maddi ve manevi tazminat miktarının az olduğu ve daha uygun miktarda takdir edilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve tazminat miktarının hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun ilgili maddeleri göz önünde bulundurularak daha uygun bir seviyeye çekilmesi gerektiği belirtilerek kararın bozulması gerektiği ifade edilmiştir. Kararda, Türk Medeni Kanunu'nun maddesi 174/1 ve 174/2 ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri detaylı ve açıklayıcı bir şekilde ele alınmamıştır.

2. Hukuk Dairesi 2019/5968 E. , 2019/12780 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından maddi ve manevi tazminat miktarı ile kadın yararına hükmedilen tedbir nafakası yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise hükmün tamamı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının tüm, davacı-karşı davalı erkeğin aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı erkek yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, kararın bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Hatice"ye yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 218.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Ramazan"a geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 24.12.2019 (Salı)