Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2790 Esas 2020/13394 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2790
Karar No: 2020/13394
Karar Tarihi: 19.11.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2790 Esas 2020/13394 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi         2020/2790 E.  ,  2020/13394 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet


    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    I- Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk ve müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz istemlerinin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
    II- Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
    Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
    1- 15-18 yaş aralığında bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında 5395 sayılı Kanunun 35/1. maddesi uyarınca sosyal inceleme yaptırılıp rapor aldırılmasının zorunlu olmadığı ancak rapor aldırılmaması halinde gerekçesinin kararda gösterilmesi gerektiği halde, suça sürüklenen çocuk hakkında sosyal inceleme raporu aldırılmama nedeninin gerekçeli kararda gösterilmemesi,
    2- Suça sürüklenen çocuğun mağdurun sorumlusu olduğu işyerinden 30,00- 40,00 TL bozuk para çaldığı olayda, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
    3- 5275 sayılı Kanun’un 106/4. maddesi gereğince “çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu ceza hapse çevrilemez” hükmü gözetilmeden, suça sürüklenen çocuğun iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan hükmolunan adli para cezasını ödemediği takdirde ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği şeklinde ihtarat yapılması,
    Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ve müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 19/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.