Zimmet - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2019/6105 Esas 2019/10863 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6105
Karar No: 2019/10863
Karar Tarihi: 19.11.2019

Zimmet - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2019/6105 Esas 2019/10863 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, zimmet suçundan suçlu bulunarak mahkum edildi ancak iddia edilen resmi belgede sahtecilik suçundan zamanaşımı nedeniyle düştü. Temyiz durumunda, sanığın başka bir partinin zarar görmediği için temyiz hakkı olmadığına karar verildi. Sanığın zimmet suçu için verilen cezanın infazından sonra kamu görevinden 4 yıl 8 ay süreyle yasaklanması kararı verildi ancak bu kararın hukuki değerinin olmadığına karar verildi. Sanığa 11 yıl 3 ay hapis cezası verildi ve bu ceza, hükümlü lehine yapılacak yasal indirimlerle 9 yıl 4 ay hapis cezasına düşürüldü. Mahkemenin, bu cezayı verirken delillerle iddia ve savunmayı göz önünde tuttuğu ve uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yaptığı belirtildi. Kararda, TCK'nın 247/1, 247/2 ve 43/1. maddelerinin geçtiği ve sanığın bu maddelere göre cezalandırıldığı belirtildi.

5. Ceza Dairesi 2019/6105 E. , 2019/10863 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Nitelikli zimmet suçundan mahkumiyet, resmi belgede sahtecilik suçundan zamanaşımı nedeniyle düşme

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
T.C. ... Bankası A.Ş"nin zimmet ve sahtecilik suçlarından katılan sıfatını alabilecek surette doğrudan zarar görmesinin söz konusu olmadığı, bu nedenle hükümleri temyiz etme hakkı bulunmadığı, usulsüz olarak davaya katılmasına karar verilmesinin de hükümleri temyiz hakkı vermeyeceği gözetilerek vekilinin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİYLE, incelemenin sanığın mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık ..."in zimmet suçundan mahkumiyetine karar verildikten sonra mahkemece 08/03/2019 günlü ek karar ile TCK"nın 53/5. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra başlamak üzere 53/1-a maddesindeki kamu görevinden 4 yıl 8 ay süre ile yasaklanmasına karar verilmiş ise de; davadan el çektikten sonra verilen ek kararın hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 247/1, 247/2 ve 43/1. maddeleri uyarınca belirlenen 11 yıl 3 ay hapis cezasından aynı Kanunun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılması neticesinde 9 yıl 4 ay 15 gün hapis yerine hesap hatası sonucu 9 yıl 4 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak gereği yerine getirilmiş, delillerle iddia ve savunma, yapılan yargılama göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen husus dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA 19/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.