Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/8142 Esas 2020/4101 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8142
Karar No: 2020/4101
Karar Tarihi: 10.02.2020

Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/8142 Esas 2020/4101 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kişilerin huzur ve sükununu bozmaktan mahkum edilmiştir. Temyiz isteği reddedilen davada, sanığın suçunu işlediği kanıtlanmış ve mahkumiyet hükümleri onanmıştır. Ancak, mahkumiyet hükümlerinde yapılan hukuka aykırı uygulamalarda düzeltmeye gidilmesi gerektiği belirtilmiştir. Yargılama giderlerinin terkin sınırı altında kalan tutarın Devlet Hazinesine yüklenmesi gerektiği, adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında TCK'nin 52/2. maddesinin gösterilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Sanık tarafından öne sürülen temyiz iddiaları yerinde olmasına rağmen, düzeltilebilir nitelikte olduklarından yeniden duruşma yapılmadan kararın düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- TCK'nin 52/2. maddesi
- CMK'nın 232/6. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi
- 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi.

18. Ceza Dairesi 2019/8142 E. , 2020/4101 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdanı kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen kişilerin huzur ve sükununu bozma eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1- Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerinde, adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nin 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2- 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesinin "Devlete ait yargılama giderlerinin 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir." hükmü karşısında, 20 TL"den az olan 9,00 TL yargılama giderinin Hazine üzerine bırakılması yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu husus, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin kısmına “TCK’nın 52/2. maddesi uyarınca” ibaresi ve yargılama gideri ile ilgili kısmının çıkartılıp yerine “5271 sayılı CMK"nın 324/4. fıkrasına 6352 sayılı Yasanın 100. maddesince eklenen ek cümle gereğince terkin sınırı altında kalan 9,00 TL yargılama giderinin Devlet Hazinesine yüklenmesine,” ibaresinin eklenmesi biçiminde tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.