Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17569 Esas 2020/1489 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17569
Karar No: 2020/1489
Karar Tarihi: 22.01.2020

Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17569 Esas 2020/1489 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanık basit yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, müştekinin yaralanmasının yüzde sabit bir iz bırakıp bırakmayacağı konusunda eksik inceleme yapıldığından ve kimin ilk haksız hareketi yaptığı belirsiz olduğundan hüküm bozulmuştur. Ayrıca, TCK'nin 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hak yoksunlukları bakımından durumu yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Bozma nedeniyle, hüküm değiştirilerek kanun maddeleri detaylarıyla açıklanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi (haksız tahrik hükümleri)
- TCK'nin 53. maddesi (bazı hükümleri Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir)
- CMUK'un 321. maddesi (kararın bozulması)
- CMUK'un 326/son maddesi (sanığın kazanılmış hakkı dikkate alınacaktır)

3. Ceza Dairesi 2019/17569 E. , 2020/1489 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Müşteki hakkında ...Devlet Hastahanesince 28.03.2015 tarihinde yapılan muayene sonucunda düzenlenen raporda "sol kaş üstünde 1 cm kesi" oluştuğunun belirtilmesi karşısında, mevcut durumun yüzde sabit iz bırakabilecek nitelikte olup olmadığı hususunda olay tarihinden 6 ay sonrasında rapor aldırılmadığı anlaşılmakla, müştekinin en yakın adli tıp şube müdürlüğüne sevki ile, yaralanmasının yüzde sabit ize neden olup olmadığı hususunda raporu aldırılıp, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın da basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaralandığı, ancak ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde tespit edilemediği anlaşılmakla, CGK"nin 22.10.2002 tarih, 2002/4-238 Esas ve 2002/367 sayılı kararı gereğince şüpheli kalan bu husus nedeniyle sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanığın CMUK"un 326/son maddesi gereğince sonuç ceza miktarı açısından kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 22.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.