MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai ile ikramiye alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ikramiye ve fazla çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının fazla çalışma ücreti alacağına hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle iş yerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta, mahkemece davacının haftalık onbeş saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek fazla çalışma ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Davacının fazla çalışma yaptığı iddiasına ilişkin, davacı tanıklarının anlatımları haricinde dosya kapsamında delil bulunmamaktadır. Dinlenen tanıklar, iş yerinde 08:00-17:00 saatleri arasında çalışma yapıldığını, iş yoğunluğuna göre saat 21:00, 22:00 veya 23:00"e kadar çalışma yapılan günler olabildiğini ve yine iş olduğunda hafta sonu günleri de çalışma yapıldığını beyan etmişlerdir. Haftanın beş günü 08:00-17:00 saatleri arasında çalışma düzeninde, ara dinlenme süresi de nazara alındığında haftalık çalışma süresi kırkbeş saati aşmamaktadır. Tanıklar beyanlarında, iş olduğunda çalışma saatinin uzayabildiğini ve hafta sonu günleri de çalışma olabildiğini ifade etmişlerse de, anılan çalışmaların ariziliği ve tanık anlatımlarındaki muğlaklık nazara alındığında, söz konusu beyanlar esas alınarak fazla çalışma süresinin tespit edilmesi mümkün değildir. Anılan sebeple, dosya kapsamı itibariyle, fazla çalışma iddiası usulünce ispatlanamadığından fazla çalışma ücreti alacağı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle kabulüne karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi