MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 08/06/2018 tarih ve 2017/143-2018/477 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirket nezdinde yangın sigorta poliçesi ile sigortalı bulunan ve davalılardan İl Özel İdaresi"ne ait işyerinde yangın meydana geldiğini, yangın sonucu sigortalı işyerinin tamamen yandığını, yangının elektriklerin kesik olduğu bir sırada jeneratöre benzin ikmali yapılırken benzinin tutuşarak parlaması sonucunda meydana geldiğini, yangın sonrası mahkeme aracılığıyla yapılan tespitte davalıların ayrı ayrı %20 oranında kusurlu olduklarının belirlendiğini, binadaki kiracılara da %20 oranında kusur izafe edildiğini, ancak bina maliki olan davalı İl Özel İdaresi"nin BK"nın 58. maddesi de gözetildiğinde %80 oranında kusurlu sayılması gerektiğini, sigorta bedelinin sigorta ettirene müvekkili tarafından ödendiğini ileri sürerek, 14.602,40 TL"nın davalı idareden, 3.650,60 TL"nın davalı BEDAŞ"tan faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı İl Özel İdaresi vekili, müvekkili idarenin, dükkan sahiplerine gerekli uyarıları yaptığını, bu nedenle müvekkiline atfedilebilecek bir kusur bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı vekili, davaya konu yangının meydana gelmesinde müvekkiline yüklenebilecek bir kusur bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece verilen direnme kararının Yargıtay Hukuk Genel Kurulunca kaldırılması üzerine Dairemiz tarafından verilen bozma ilamına uyularak, davalılardan BEDAŞ hakkında verilen kararın kesinleştiği gerekçesiyle hakkında yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına; davalı ... İl Özel İdaresi yönünden ise dava tarihinde yürürlükte olan 818 sayılı BK"nın 58. maddesi uyarınca bina maliki olarak binanın yapımından ve muhafazısından doğan kusuru nedeniye zarardan sorumlu olduğu, davacının zararı her bir davalının kusuru oranında talep ettiği, alınan bilirkişi raporları ve emsal dosyalarla da alınan bilirkişi raporlarına göre davalının yangının ortaya çıkmasında %40 oranında kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne 7.301,02 TL"nın ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalı İl Özel İdaresinden tahsiline karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, işyeri paket sigorta poliçesinden kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkin olup mahkemece davalı İl Özel İdaresinin bina maliki olarak binanın yapımından ve muhafazasından doğan kusuru nedeniyle zarardan %40 oranında sorumlu olduğu gerekçesiyle kısmen kabulüne karar verilmiştir. Her ne kadar kusur oranının tespitinde bir isabetsizlik bulunmasa da 6098 sayılı TBK"nın 61 ve 62 (818 sayılı BK"nın 50 ve 51.) maddeleri gereğince bina maliki ve yöneticisi olan davalı müteselsil sorumluluk ilkesi gereği ileride diğer sorumlulara rücu etmek kaydıyla meydana gelen zararın tümünden sorumludur. Bu açıklamalar ve emsal Yargıtay kararları gözönünde bulundurularak, davacının sigortalısının kusur oranı da düşülmek suretiyle sonucuna göre karar verilmesi gerekirken davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş hükmün davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no"lu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) no"lu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, temyiz eden davalıdan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 11/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.