Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/155 Esas 2019/5102 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK.nin 81/1, 35, 53, 63. maddeleri uyarınca 14 yıl hapis cezasına dair kararın Ankara BAM 2. Ceza Dairesinin istinaf başvurusunun esastan reddine.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi tarafından verilen istinaf başvurularının esastan reddine ilişkin kararın 17.05.2017 tarihinde usulüne uygun bir şekilde sanık müdafiine tebliğ edildiği, sanık müdafiinin 23.05.2017 tarihli hukuki neden içeren dilekçesiyle anılan kararı yasal temyiz süresi içerisinde temyiz ettiği, sanık müdafilerinin 13.06.2017 tarihli ve 28.09.2018 tarihli dilekçeleriyle bulundukları temyiz istemlerinin yasal süresinde olmadığı anlaşılmakla, 13.06.2017 ve 28.09.2018 tarihli dilekçelerle yapılan temyiz istemlerinin CMK’nin 291. ve 298. maddeleri gereğince reddine karar verilmek suretiyle, sanık müdafilerinin temyiz istemlerine ilişkin olarak temyiz incelemesi 23.05.2017 tarihli dilekçede belirtilen hukuki nedenlerle sınırlı olarak yapılmıştır.
Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik olarak kasten öldürmeye teşebbüs suçundan ilk derece mahkemesince kurulan mahkumiyet hükmünün sanık müdafii, o yer Cumhuriyet savcısı, katılan vekili ve katılan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi tarafından istinaf başvurularının esastan reddine ilişkin verilen kararın sanık müdafii, katılan vekili ve katılan kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede;
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 02.05.2017 gün 2017/942 esas 2017/863 karar sayılı kararında herhangi bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan vekilinin ve katılan kurum vekilinin suç vasfına ve teşebbüs hükümleri gereğince üst hadden ceza tayin edilmesi gerektiğine, sanık müdafilerinin duruşmalı incelemede ve gerekçeli temyiz dilekçelerindeki meşru müdafaaya, suç vasfına, haksız tahrike ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının ESASTAN REDDİNE, 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.11.2019 gününde oy birliği ile karar verildi.

20/11/2019 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı ..."ın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... müdafii Avukat ..."ın yokluğunda 21/11/2019 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.