MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

-KARAR-

Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Anadolu 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 13/12/2018 günlü ve 2016/355 Esas ve 2018/380 Karar sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
Somut olayda davanın başlangıçta İstanbul Anadolu 6. Asliye Ticaret Mahkemesinde açıldığı, anılan mahkemece verilen 29/07/2015 tarih ve 2015/368 esas, 2015/572 karar sayılı görevsizlik kararının taraflarca temyiz edilmeksizin kesinleşmesi üzerine dosyanın görevli ve yetkili İstanbul Anadolu Asliye Hukuk Mahkemesine gönderildiği ve İstanbul Anadolu 2. Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair nihai kararın, 13/12/2018 tarihinde verildiği anlaşılmaktadır.
5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkındaki Kanun"un 25 ve geçici 2"nci maddeleri uyarınca kurulan ve yargı çevreleri belirlenen Bölge Adliye Mahkemeleri, 20.07.2016 tarihinde göreve başlamış olup, İlk Derece Mahkemesince verilen nihai nitelikteki kararın, Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği tarihten sonra verildiği açıktır. Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçmeden önce verilen görevsizlik kararının ise temyiz edilmeksizin kesinleştiği hususunda şüphe bulunmamaktadır. 6100 sayılı HMK Geçici 3/2"nci maddesinde; Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanun"un 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önceki 427 ile 454"üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı, bu kararlara ilişkin dosyaların Bölge Adliye Mahkemelerine gönderilemeyeceği düzenlenmiştir. Bu düzenleme nedeniyle, bir dosyada 20.07.2016 tarihinden önce görevsizlik kararı verilmiş ve HUMK hükümlerine göre temyize tabi bu karar temyiz edilmeksizin kesinleşmiş ise, o dosyada görevsizlik kararından sonra verilecek tüm kararlar HMK hükümlerine göre istinaf kanun yoluna tabi olacaktır.
Bu durumda, 13/12/2018 tarihinde verilen nihai hükmün 1086 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde temyiz incelemesine tabi tutulmasını gerektirici mahiyet taşımadığı anlaşılmakta olup, mahkemece verilen nihai kararın kanun yolu incelemesi Bölge Adliye Mahkemesine aittir.
Belirtilen sebeplerle, Bölge Adliye Mahkemesince, başvurulacak kanun yolunun temyiz olduğundan bahisle dosyanın Yargıtay ilgili hukuk dairesine gönderilmek üzere İlk Derece Mahkemesine geri çevrilmesi doğru görülmemiş, anılan kararın kaldırılmasına ve dosyanın, istinaf incelemesi için ilgili Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi’nin 21/12/2020 günlü ve 2020/1936 Esas, 2020/1545 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA, istinaf kanun yolu incelemesi yapılmak üzere dosyanın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi"ne gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 03.11.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.