İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Davacı temyizi yönünden;
6100 sayılı HMK"nun geçici 3.madde 1.fıkrasına göre; “Bölge Adliye Mahkemelerinin, 26/9/2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2"nci
maddesi uyarınca Resmi Gazete"de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.” 2.fıkrasına göre; Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/09/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla değişiklikten önceki 427 ilâ 454"üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 5.maddesine göre iş mahkemesinden verilen kararlar tefhim ve tebliğ tarihinden itibaren 8 gün içinde temyiz olunabilir. Bu süre içinde temyiz dilekçesinin hakime havale edildikten sonra temyiz defterine kaydının yaptırılması ve harcının yatırılması gerekir. Temyiz süresi içinde temyiz dilekçesi ve temyiz defterine kaydedilmiş, ancak harç yatırılmamış ise, harç vetemyiz giderlerinin yatırılması için ilgili tarafa HUMK"nun 434/3.maddesi gereği 7 günlük kesin süre verilmesi gerekir. 8 günlük süre içinde temyiz edilmeyen (HUMK"nun 432/4), temyiz defterine kaydı yapılmayan (HUMK"nun 434/3) kararlar kesinleşmiş olur.
HMK"nun 103/1-4 maddesi gereğince hizmet akdi veya iş sözleşmesi sebebiyle işçilerin açtıkları davalar adli tatilde görülecek işlerden olduğundan adli ara vermede geçen günler süreye dahildir.
Somut olayda karar davacı vekiline 10.02.2014 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilmiştir. Davacının temyiz talebinin 8 günlük temyiz süresinin son günü olan 18.02.2014 tarihi geçtikten sonra 26.03.2014 tarihinde yapıldığı temyiz defterine kayıt ve harç makbuzlarından anlaşıldığından davacının temyiz talebinin HUMK"nun 432/4.maddesi gereğince süre aşımı nedeniyle reddine karar verilmelidir.
2-Davalı temyizi yönünden;
Davacı, davalı işyerinde 27/02/2006-27/10/2010 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdine işverence haksız olarak son verilmesine rağmen yasal haklarının ödenmediğini, cumartesi, pazar günleri, milli ve dini bayram demeden çalıştığını, 07.00-17.00 saatleri arasında çalıştığını, yaptığı işin inşaat işi olduğunu, bu işlerde yapım, kırım ve temizlik işlerinde çalıştığını ileri sürerek kıdem tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının 21/10/2010 tarihinde kendi isteği ile işten ayrılmak istediğine dair istifa dilekçesi vermek sureti ile işten ayrıldığını, çalıştığı süreye ilişkin tüm izinlerini kullandığını, haftalık çalışmasının 45 saati geçmediğini, diğer taleplerinin de haksız olduğunu bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı şirket nezdinde 18/02/2006-10/10/2007 ile 10/07/2008-21/10/2010 tarihleri arasında hizmet akdine bağlı olarak çalıştığı, iş sözleşmesinin davacı tarafça istifa dilekçesi vermek sureti ile sonlandırıldığı, feshin haklı nedenle yapıldığına ilişkin davacı tarafça belge ibraz edilmediği, dolayısı ile kıdem tazminatı talep etme hakkı bulunmadığı, talep edilen diğer alacakların ödendiğine dair delil bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının fazla mesai alacaklarının giriş çıkış kayıtlarına göre belirlendiği belirtilmiş ise de ara dinlenmesi düşülüp düşülmediği anlaşılamamakta olup mahkemece denetime elverişli ek bilirkişi raporu alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, davalının temyiz itirazlarının kabulüyle temyiz olunan kararın BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harçlarının istek halinde taraflara iadesine, 26/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.