Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlular vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İ.İ.K.’nun 106-144.maddelerinde paraya çevirme ile ilgili hükümler yer almış, aynı Kanunun 129/1.maddesine göre ise, 1.ihale gününde satış yapılması halinde, artırma bedelinin taşınmaz için tahmin edilmiş olan kıymetin en az %60’ını bulması ve bundan başka paraya çevirme ve paylaştırma masraflarını geçmesi zorunlu kılınmıştır. Bu durumda satış bedelinin, tüm icra masraflarını değil, paraya çevirme ve paylaştırma giderlerini geçmesi gerektiğinin hüküm altına alındığı görülmekte, satış talebinden ihale tarihine kadarki paraya çevirme ve paylaştırma giderlerinin hesaplamada dikkate alınması gerekmektedir. Satışı istenen taşınmazın kıymetinin takdiri hakkındaki İİK.nun 128.maddesi paraya çevirme başlığını taşıyan III.bölümde bulunmaktadır. Bu nedenle taşınmazın kıymetinin belirlenmesi için yapılan keşif ve bilirkişi masraflarının da tıpkı ilan giderleri gibi paraya çevirme masrafı olarak kabulü gerekir.
Somut olayda, taşınmazın 1.ihale günü satıldığı ve 42.880,00. TL. olan satış bedelinin, 69.800,00. TL. tahmini değerin %60’ı olan 41.880,00. TL. rakamına gazete ilanı için sarfedilen 860,00-TL., kıymet takdiri gideri 321,50-TL ve memur yolluğu 60,00-TL.nin eklenmesiyle oluşan miktarı karşılamadığı görülmektedir. Kaldı ki bu miktara satış için yapılan tebligat giderlerinin de ilavesi gerekir. Bu durumda mahkemece yasanın emredici kuralına aykırı ve kamu düzenine ilişkin olan bu eksikliğin res’en nazara alınarak ihalenin feshine karar verilmesi gerekirken anılan husus göz ardı edilerek istemin reddi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlular vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 23.11.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.