İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/9245 Esas 2019/10782 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9245
Karar No: 2019/10782
Karar Tarihi: 18.11.2019

İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/9245 Esas 2019/10782 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanığın ihmali davranışla görevi kötüye kullandığı tespit edilmiş ve mahkum edilmiştir. Ancak temel cezanın belirlenmesinde, cezaların alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması gerektiği ilkesi gözetilmeden fazla ceza tayini yapılmıştır. Ayrıca, adli para cezasının taksitlendirilmesinde kanunun belirttiği sınırlar göz önüne alınmamıştır. Sanığın hak ve yetkileri kötüye kullanması sebebiyle yasaklanması gereken süre de gerektiği şekilde hesaplanmamıştır. Bu nedenle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
TCK'nın 61. maddesi, cezaların belirlenmesi için göz önünde bulundurulması gereken hususları belirtmektedir. TCK'nın 3/1. maddesi ise orantılılık ilkesini düzenlemektedir. Adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin TCK'nın 52/4. maddesi ise taksit miktarının belirlenmesine yönelik kuralı içermektedir. Sanığın hak ve yetkileri kötüye kullanması sebebiyle yasaklanması gereken süre de TCK'nın 53/5. maddesi ile belirlenmektedir.

5. Ceza Dairesi 2015/9245 E. , 2019/10782 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken, söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlar göz önünde bulundurularak ve somut gerekçeler tek tek belirtilmek suretiyle ilgili kanun maddelerindeki cezaların alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması gerekirken, belirtilen ilkelere ve 5237 sayılı TCK"nın 3/1. maddesindeki orantılılık ilkesine aykırı olarak hangi somut verilere dayanıldığı da gösterilmeden, yasadaki ifadelerin aynen tekrarı ve "cezanın üst sınırdan uzaklaşılarak tayini" şeklindeki çelişkili gerekçeyle temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca belirlenecek taksit miktarının dörtten az olamayacağı nazara alınmadan birer ay ara ile üç eşit taksitte tahsiline karar verilmesi,
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında, aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince, ayrıca, hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 18/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.