Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/3413 Esas 2019/2880 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/3413
Karar No: 2019/2880
Karar Tarihi: 11.04.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/3413 Esas 2019/2880 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı bankadan kredi kullandığını ve krediyi kapatırken haksız bir şekilde erken kapama maliyeti adı altında tahsilat yapıldığını ileri sürerek, alınan ücretin iadesini ve faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir. Mahkeme, davacının talebini kabul etmiş, ancak Daire tarafından yapılan temyiz sonucu reddedilmiştir. Daha sonra davalı tarafından karar düzeltme istemi yapılmış, ancak bu istemin reddedilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- HUMK 440. madde
- HUMK 442. madde ve altıncı fıkrası
- 3506 sayılı yasa

11. Hukuk Dairesi 2017/3413 E. , 2019/2880 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 16/02/2016 gün ve 2014/739 - 2016/142 sayılı kararı onayan Daire"nin 25/05/2017 gün ve 2016/4266 - 2017/3059 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davacının davalı bankadan 15/11/2012 tarihinde kredi kullandığını, 03/07/2013 tarihinde kalan bakiyesinin tamamı olan 1.470.296,13 TL"yi ödeyerek söz konusu krediyi kapattığını, kredinin kapatılması sırasında davalı bankaca davacı şirketten toplam 152.240,10 TL tutarında erken kapama maliyeti adı altında tahsilat yaptığını, haksız olarak tahsil edilen erken kapama ücretinin iadesi gerektiğini, alınan erken kapama maliyeti adı altındaki ücretin, dürüstlük kurallarına, bankaların o dönemde uyguladığı emsal oranlara ve sözleşmeye aykırı olarak fahiş bir biçimde belirlendiğini ileri sürerek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiş; ıslah dilekçesiyle talebini 121.508,46 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, alınan bedelin yasaya ve sözleşmeye uygun olduğunu, aynı zamanda fahiş de olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 11/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.