Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davalı vekilinin temyiz isteminin reddi

Davalı vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 72.070 TL olduğu ve davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 39.961,70 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin oluğu görülmekle;
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 05.02.2020 tarih, 2019/5545 Esas – 2020/430 Karar sayılı " düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" dair kararı, davalı açısından 6100 sayılı HMK’nın 24/11/2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin a bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre kesin nitelikte olması sebebiyle, davalı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 09.04.2020 tarih ve 2019/5545 Esas – 2020/430 Karar sayılı ek karara yönelik davalı vekilinin CMK"nın 296/2. maddesi gereğince yaptığı temyiz isteminin, CMK"nın 302/1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE; dosyanın gereği için İnebolu Ağır Ceza Mahkemesi"ne; kararın bir örneğinin de Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 13.09.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.