Mahkemesi : İş Mahkemesi
Dava, ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, eğitime katkı payı ve idari para cezasından kaynaklanan ödeme emrinin zamanaşımı nedeniyle iptaline ilişkin olup, Mahkemece 3917 S.Yasanın yürürlüğe girdiği 08.12.1993 tarihi ile 5918 S. Yasanın yürürlüğe girdiği 06.07.2004 tarihleri arasında muaccel olan borçlar için 5 yıllık zamanaşımı süresinin geçerli olacağı ve ödeme emirlerinin tebliğ tarihi itibariyle takibe konu borçların zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
1) 2009/97 takip sayılı; 1999/9,11 dönemine ilişkin eğitime katkı payı borcundan kaynaklanan prim borcuna ilişkin ödeme emri yönünden Mahkeme kabulü isabetli olup bu ödeme emrine ilişkin temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2) İdari para cezasından kaynaklanan ödeme emri yönünden ise kararın bozmaya uygun olmasına, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanunî gerektirici sebeplere ve özellikle davanın yasal dayanağının 2009/102 takip sayılı; 1999/11 dönemine ilişkin kamu alacağı olması ve bu durumda idari para cezalarına yönelik zamanaşımı irdelemesinin 6183 Sayılı Yasaya değil, 506 Sayılı Yasanın 140. maddesi hükümlerine göre yapılması gerekliliği ve 506 sayılı Yasanın 140.maddesinin son fıkrası hükmünde;” İdari para cezalarının tahakkuk ve tahsilinde 10 yıllık zamanaşımı süresinin uygulanacağının” öngörülmesi, idari para cezasını doğuran 1999/11 ayına yönelik bildirgenin takip eden ayın son gününe kadar verilmesi gereği ve buna göre 10 yıllık zamanaşımı süresinin başlangıç tarihi olan 01.01.2000 tarihinden işlemeye başlayan zamanaşımı süresinin, 01.01.2010 tarihi itibariyle dolmuş olup, ödeme emrinin 16.08.2013 tarihinde tebliğ edilmesi
karşısında, eldeki davada uygulama imkânı bulunmayan 6183 sayılı Yasanın 102. maddesi uyarınca karar verilmesi isabetsiz ise de, bu durumun sonuca etkili olmamasına göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 22.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.