Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/13141 Esas 2015/570 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Adana 3. İş Mahkemesi
Tarihi : 17/04/2014
Numarası : 2011/815-2014/319

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı ... Uluslararası Nakliyat Şirketler Topluluğunda 2003 yılında uluslararası tır şoförü olarak işe başladığını, 15/08/2011 tarihinde davalı şirketin Adana şubesi yetkililerince işine son verildiğini, tazminatsız bir şekilde evrakları imzalamasının istendiğini, aksi takdirde teminat senetlerinin icraya konulacağı tehdidinde bulunduklarını, evrakları imzalamadığını, haksız bir şekilde işten çıkartıldığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil, hafta tatili, ücret ve teminat alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalılar, her iki davalı şirketin ortaklık yapılarının farklı olduğunu, davacının her iki şirkette farklı dönemlerde çalıştığını, davacının davalı şirketlerde üç dönem çalışması olduğunu, ilk iki dönem çalışmasının istifa ve devamsızlık nedenleriyle feshedildiğini, son 5 ay yurtiçinde çalışan davacının 22-23-24-08/2011 tarihlerinde izinsiz ve mazeretsiz işe devam etmediğini, 25/08/2012 tarihli ihtarname ile iş akdinin devamsızlık sebebiyle feshedildiğini bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının 1. ve 2. çalışma döneminin istifa ile sona erdiği, son çalışma döneminin işçi tarafından işçilik haklarının ödenmemesi nedeni ile haklı olarak feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacının son 5 ay dışında yurt dışında tır şoförü olarak çalıştığı, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının yurt dışında çalıştığı dönemde fazla mesai yaptığı ve hafta tatillerinde çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Davacının yurt dışında çalıştığı dönemde İtalya’nın Trieste şehrinden Avrupa ülkelerine yük taşıdığı anlaşılmaktadır. Davacının yük taşıdığı Avrupa ülkelerinde pazar günü çalışma yasağı olduğu gibi araç kullanma sınırı bulunduğu, bunun aksinin de davacı tarafça yazılı delille ispat edilemediği, davacı tarafça dosyaya sunulan sınırlı sayıdaki ve değişik tarihlere ilişkin takometre kayıtlarının fazla mesai hesaplamaya uygun olmadığı ve bu kayıtlar dikkate alınarak genelleme yapılamayacağı anlaşılmakla davacının fazla mesai ve hafta tatili alacağı taleplerinin reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 26/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.