MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık tarafından verilen eski hale getirme, temyiz ve infazın durdurulmasına ilişkin dilekçede; tebliğ ve hüküm tarihinde cezaevinde olduğunu, kararın usulüne uygun tebliğ edilmemesi nedeniyle temyiz hakkını kullanamadığının belirtildiği, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme istemli dilekçelerin birlikte verilmesi halinde, 5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca karar verme yetkisinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğu, bu nedenle mahkemenin 05/09/2019 tarih 2014/776 E. - 2015/549 K. sayılı ek kararı kaldırarak yapılan incelemede;
Sanık ..."nin yokluğunda 09/04/2015 tarihli son celsede verilen kararın, cezaevinde bulunan sanığa 28/04/2015 tarihinde 5271 sayılı CMK"nın 35/3. maddesine aykırı olarak kararın kendisine okunup anlatılması gerektiği, ancak gerekçeli kararın tebliğine ilişkin işlemlerin 5271 sayılı CMK"nın 35. maddesine uygun yapılmadığı bu itibarla tebligatın usülsüz olduğu gözetilerek sanığın kararı öğrenmekle yaptığı temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede,
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 09.03.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.