Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/572 Esas 2020/1170 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/572
Karar No: 2020/1170
Karar Tarihi: 20.02.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/572 Esas 2020/1170 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi Hacı Alpboğa'nın alacaklarının tahsili için açtığı davadan 20.698,10 TL ödendiği, fakat yasal faizlerin davalıdan tahsili için dava açıldığı belirtilerek davalının ödemeye mahkum edilmesi talep edilmiştir. Davalılar, işçinin çıkışının davacı tarafından gerçekleştirildiğini ve müvekkilinin sorumluluğunun bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme, davalılardan tüm sorumlu olduğu miktar kadar rücuen tazminat davasındaki alacağın talep edilebileceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek, hüküm onanmıştır. İİK'nin 40. maddesi uyarınca fazla ödenen miktarın icra müdürlüğünden talep edilebileceği belirtilmiştir. Kısaca, dava kısmen kabul edilmiş, temyiz itirazları reddedilmiş ve fazla ödenen miktarın talep edileceği belirtilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri ise İİK'nin 40. maddesi olarak belirtilmiştir. Bu madde, fazla ödeme durumunda ödemenin geri istenebileceğini ve talep edilmesi halinde icra müdürlüğü tarafından tahsil edilebileceğini düzenlemektedir.

23. Hukuk Dairesi 2019/572 E. , 2020/1170 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, işçi Hacı Alpboğa"nın alacaklarının tahsili için müvekkili kurum aleyhine açmış olduğu davada verilen karar gereğince 20.698,10 TL ödendiğini ileri sürerek ödeme tarihi olan 22/03/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ...ve .... Tem. Tr. Oto. Ltd. Şti. vekili, dava konusu edilen alacak kalemlerinin nedeni olan işçi çıkartılmasının davacı ... tarafından gerçekleştirildiğini bu nedenle müvekkilinin sorumluluğunun bulunmadığını savunarak davanın reddini talep edilmiştir.
Davalı ... Özel Güvenlik ve Eğitim Hiz. Ltd. Şti. vekili 1 yıllık zamanaşımı süresinin dolduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller, dinlenen tanık beyanları ve bilirkişi raporu ile tüm dosya kapsamına göre, davalılardan tüm sorumlu olduğu miktar kadar rücuen tazminat davasındaki alacağın talep edilebileceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 3.435,40 TL"nin ... Temizlik Ltd. Şti ile ... Ltd. Şti"den müştereken ve müteselsilen, 2.630,72 TL"nin ... Ltd. Şti"den, 12.643,64 TL"nin ... Güvenlik Ltd.Şti.den alınıp davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve davacının fazla ödediği miktarı İİK"nın 40. maddesine göre icra müdürlüğünden talep etmesinin tabi bulunmasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 20.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.