Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2010/13392 Esas 2010/26986 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı vekili tarafından borçlular hakkında kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla yapılan takipte borçlu G. Ö.. vekili, takip konusu çekten dolayı lehdar ..…Ltd.  Şti ne ödeme ile mal iadesi yapıldığından borca ve müvekkillerinin ikametgahlarının Silifke olduğundan bahisle de yetkiye itirazda  bulunmuş, mahkemece borçlu .. basın yayın…Ltd. Şti. adresinin Ümraniye olduğu ve lehtara karşı ileri sürülebilecek def’ilerin hamile karşı ileri sürülemeyeceği gerekçesiyle yetki ve borca itirazı ret edilmiştir.
İİK ’nun 50.maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken HUMK ’un 9/2.maddesinin 1.cümlesine göre, davalı birden fazla ise bunlardan birinin ikametgâhında takip yapılabilir ve bu durumda diğer borçlular yetki itirazında bulunamazlar. Ancak bu hüküm yalnız borçlulardan birinin ikametgâhındaki (onun için genel yetkili) icra dairesinde takip yapılması hali içindir. Borçlulardan biri için özel yetkili bir icra dairesinde takip yapılması halinde HUMK ’un 9/2.maddesinin 1.cümlesi hükmü uygulanmaz. Ayrıca borçlulardan birinin ikametgahı mahkeme veya icra dairesinin yetkili olabilmesi için, yetki itirazı tarihinde bu borçluya ödeme emri tebliğinin yapılmış  olması ve bu kişinin yetkiye itirazının olmadığının dosyadan anlaşılması gerekmektedir.
Somut olayda, borçlulardan   …Ltd.  Şti adresi “Ümraniye” olmakla birlikte, ödeme emrinin, itiraz tarihinde tebliğ edilmemiş oluşu ve takip konusu çekte muhatap banka ve keşide yeri Silifke olduğundan, borçlu G. Ö..’ in 22.4.2009, itiraz tarihinde Ümraniye İcra Dairelerinin yetkili olmadığı anlaşılmaktadır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle yetki itirazının kabulü ile dosyanın Silifke İcra Müdürlüğüne gönderilmesine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle yetki itirazın reddi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 22.11.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.