Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11468 Esas 2019/6570 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11468
Karar No: 2019/6570
Karar Tarihi: 27.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11468 Esas 2019/6570 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında müştekilere yönelik kasten yaralama suçu nedeniyle verilen adli para cezalarına ilişkin temyiz itirazları reddedildi. Mahkeme kararı, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğundan bahisle temyiz isteminin reddine karar verildi. Sanık hakkında verilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğine hükmedilmiş ise de para cezasının ödenmemesi halinde izlenecek yöntem 5275 sayılı Kanun'un 106/3 maddesinde belirtildiği ve infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni olarak görülmemiştir.

3. Ceza Dairesi 2018/11468 E. , 2019/6570 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet ve temyiz isteminin reddi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında müştekiler ... ve ..."ye yönelik kasten yaralama suçundan verilen kesin nitelikteki adli para cezalarına yönelik temyiz itirazı üzerine mahkemece verilen ek karara yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğundan bahisle temyiz isteminin reddine ilişkin kararda usul ve kanuna aykırı bir yön bulunmadığından, sanığın temyiz itirazlarının reddi ile red kararına ilişkin 09.07.2015 tarih ve 2014/840 Esas - 2015/469 Karar sayılı ek kararın ONANMASINA,
2) Sanık hakkında müşteki ..."ye yönelik kasten yaralama suçundan verilen karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğine hükmedilmiş ise de para cezasının ödenmemesi halinde izlenecek yöntem 5275 sayılı Kanun"un 106/3 maddesinde belirtildiği ve infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni olarak görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.