MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin geçerli ve haklı nedene dayanmaksızın işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer Haklarının belirlenmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, açılan davayı kabul etmediklerini, davacının iş sözleşmesinin geçerli nedenle feshedildiğini, davacının çalışma düzenini ve diğer işçilerin davranışlarını bozabilecek çalışma ortamına ve iş güvenliğine uygun olmayan disiplinsiz davranışlar sergilemesi nedeniyle iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanunu"nun 17. ve 18. maddeleri uyarınca afeshedildiğini, işyerinde kafasına takması gereken bareti takmadığını, bu eylemini birden fazla kez takrar ettiğini, kendisine ihtar cezası verildiğini ancak tavırlarında değişiklik olmadığını aynı zamana boyahane şefi olan davacının diğer çalışan işçilere kötü örnek olduğunu ileri sürerek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının iş sözleşmesinin davalı işverence geçerli nedenle feshedildiği ispat edilemediğinden feshin geçersiz olduğunu belirterek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, kanuni dayanak 4857 sayılı Kanun"un 18. ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanun"un 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
4857 sayılı Kanun"un 18. maddesi bakımından işçinin davranışlarından kaynaklanan sebepler, işçinin aynı Kanun"un 25/II. maddesinde öngörülen sebepler niteliğinde ve ağırlığında olmayan, işyerinde işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen, sözleşmeye aykırı davranışlarıdır. İşçinin davranışı ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde geçerli sebep olabilir. İşçinin sosyal açıdan olumsuz bir davranışı, toplumsal ve etik açıdan onaylanmayacak bir tutumu işyerinde üretim ve iş ilişkisi sürecine herhangi bir olumsuz etki yapmıyorsa geçerli sebep sayılamaz. İşçinin geçerli bir feshe sebep olabilecek davranışları 4857 sayılı Kanun"un 25. maddesinde öngörülen ve işverene derhal fesih yetkisi tanıyan haklı sebeplerden farklıdır. Yargılama sırasında bu nedenlerin ağırlıkları her olayın özelliğine göre değerlendirilmelidir. İşçinin iyiniyet ve ahlak kurallarına uymayan davranışı sonucunda iş ilişkisine devam etmek işveren açısından çekilmez hale gelmişse, diğer bir anlatımla güven temeli çökmüşse işverenin haklı sebeple derhal fesih hakkı doğar. Buna karşılık işçinin davranışı taraflar arasında bulunması gereken güven temelini çökertecek ağırlıkta bulunmamakla, iş ilişkisine devamı tam anlamıyla çekilmez hale getirmemekle birlikte, işin normal işleyişini bozuyorsa, işyerindeki uyumu olumsuz yönde etkiliyor ve işverenden bu nedenle iş ilişkisini yürütmesi normal olarak beklenemiyorsa 4857 sayılı Kanun’un 18/1. maddesi gereği geçerli fesih hakkı doğar.
4857 sayılı Kanun"un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli nedene dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Dosya içeriğinden, davacının işyerinde boyahane şefi olarak çalıştığı çekişmesizdir. Davalı yanca baret takmaması nedeniyle iki adet hazırlanan tutanak dosyaya ibraz edilmiştir. Bunun yanı sıra ihtarnameler dosyaya sunulmuştur. Davalı yanca tutulan tutanaklarda davacının kendi sorumluluğunda olan işçilere olumsuz örnek olabilecek davranışlar sergilediği, takması gereken bareti uyarılara rağmen takmadığı anlaşılmıştır. Davacının baret takmaması nedeniyle davalı işverence ihtar edilerek uyarıldığı görülmektedir. Buna rağmen davacı işçi aynı davranışlarını devam ettirmekte ısrarcı olmuştur.
Davalı tanığı olarak dinlenen ve işyerinde iş güvenliği uzmanı olarak görev yapan ... beyanında; "...Davacı boyahanenin şefi idi. Davacının iş akdinin iş yerinde baret takmaması nedeni ile fesh edildiğini bilirim. Ben davalı iş yerinde iş sağlığı ve güvenliği uzmanı olarak çalışıyordum. Davacıyı bu sebeple bilirim. Davacı kendisine verdiğimiz eğitim ve yaptığımız uyarılara rağmen baret takmamakta ısrar etmiştir. Bu şekilde davranışı ile alt çalışanlara da kötü örnek olmuştur. Hakkında iş yerinde tutanak tutulup yazışmalar yapılmıştır. Fesih sebebinin buna dayandığını bilirim. Bu davranışı dışında benim başkaca olumsuz bir tespitim yoktur..." diyerek davacının üzerine düşen yükümlülüğü yapmadığnı iş güvenliği uzmanı olarak açıkça ifade etmiştir.
Her ne kadar davacı, feshe konu baret takmamasına ilişkin eyleminin kendisi için zorunlu olmadığından ve sürekli boyahanede bulunmadığından bahisle takmadığını beyan etmiş ise de bu durumun işveren bakımından fesih için geçerli sebep teşkil ettiğinin anlaşılması karşısında davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile davanın kabulü yönünde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Belirtilen nedenlerle, 4857 sayılı Kanun"un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda belirtilen sebeplerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 100,00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, kesin olarak 07.09.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.