Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/8161 Esas 2018/1089 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 02/07/2008 gününde verilen dilekçe ile kasten yaralamak eylemi nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın esastan reddine dair verilen 24/12/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Dava, kasten yaralama eylemi nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın sübut bulmadığı gerekçesi ile reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekili; olay günü müvekkilinin, dava dışı arkadaşı ... ile tartışması sırasında, davalının müdahale ederek müvekkilinin yüzüne yumrukla vurduğunu; müvekkilinin, burnunda birinci derece kemik kırığı oluşacak ve basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralandığını, kırık nedeniyle operasyon geçirdiğini, davalının kasten yaralamak suçundan cezalandırılmasına karar verildiğini belirterek, maddi ve manevi zararının tazmini isteminde bulunmuştur.Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.Mahkemece; davacının, Adli Tıp 3. İhtisas Kurulu"nun raporuna göre yaralanmaya bağlı sürekli maluliyetinin bulunmadığı gerekçesi ile maddi tazminat talebinin reddine ve delil bulmadığı gerekçesi ile de manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.Olay tarihinde yürürlükte bulunan Borçlar Kanunu"nun 53(TBK 74) maddesi gereğince hukuk hakimi ceza mahkemesinin beraat kararı ile bağlı değil ise de, ceza mahkemesinin olgu tespiti ve mahkumiyet kararları hukuk hakimini bağlar.Dosya kapsamından; davalı hakkında, ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/540 esas, 2011/521 karar sayılı dosyasında kemik kırığına yol açacak şekilde kasten yaralama suçundan yapılan yargılama sonunda adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilerek; hükmün, Yargıtay 3. Ceza Dairesi tarafından onanarak kesinleştiği, 13/07/2015 tarihli Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu tarafından düzenlenen raporda; davacının, yaralanmaya bağlı sürekli maluliyeti bulunmamakla beraber, olay tarihinden itibaren bir ay süre ile geçici iş göremezlik durumunun tespit edildiği anlaşılmaktadır.
Davacının davalı tarafından yaralandığı yargısal denetimden geçerek kesinleşmiş ceza mahkemesi kararı ile sabit olup, bu olay nedeni ile oluşan maddi zararının kapsamı gerekirse bilirkişi incelemesi yapılmak suretiyle tespit edilerek maddi tazminata ve uygun bir miktarda
manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, eksik inceleme sonucu maddi ve manevi tazminat talebinin reddine karar verilmesi usul ve yasaya uygun olmayıp kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.