Güveni kötüye kulanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/5599 Esas 2016/2300 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5599
Karar No: 2016/2300
Karar Tarihi: 02.03.2016

Güveni kötüye kulanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/5599 Esas 2016/2300 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ile mağdurun aynı işyerinde çalıştıkları ve sanığın olay günü mağdurun telefonunu emaneten isteyerek aldığı ve geri getirmediği anlaşılmıştır. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada güveni kötüye kullanma suçundan sanık hakkında TCK'nın ilgili maddeleri gereğince 3000 TL adli para cezası verilmiştir. Sanığın temyiz itirazları üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından verilen kararda, kanun koyucunun adli para cezası öngördüğü suçlarda hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayin edilmesi gerektiği yönündeki zorunluluğun bulunmadığı belirtilmiştir. Bu sebeple, hükmün adli para cezasının alt sınırın üzerinde tayin edilmesi sebebiyle bozulması gerektiği kararına varılmış ve hüküm fıkrasında yapılan düzeltmeler sonrası hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri:
-TCK'nın 155/1, 62, 52, 50/1-a, 52
-5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
-1412 sayılı CMUK’nın 321. ve 322. maddeleri
23. Ceza Dairesi         2015/5599 E.  ,  2016/2300 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Güveni kötüye kulanma
    HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 62, 52, 50/1-a,52 gereğince 3000 TL adli para cezası

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Sanık ile katılanın aynı işyerinde çalıştıkları, sanığın olay günü annesine telefon açacağını söyleyerek katılana ait telefonu emaneten istediği, bu şekilde müştekiden telefonu aldıktan sonra bir daha geri getirmediği anlaşıldığından güveni kötüye kullanma suçunun oluştuğuna ilişkin kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi kanun koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde tayin edilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,hüküm fıkrasından adli para cezasının uygulanmasına ilişkin olarak sırasıyla “30gün”, “gün” “25 gün”, ve ”500 TL” adli para cezası ibarelerinin çıkartılarak yerine, sırasıyla “5 gün”, ”4 gün”, ”80 TL” adli para cezası ibaresinin eklenmesi, suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.