MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla)

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, dava dışı otomotiv firmasından ... model araç satın aldığını, davalının ise ...’nın distribütörü olduğunu, satın aldığı aracın bedelini ödemesine rağmen teslim edilmediğini, bayinin işleminden distribütörün de sorumlu olduğunu ileri sürerek, mümkünse aracın teslimini değilse aynı özellikteki aracın dava tarihindeki değerinden bayiden temin ettiği 6.546,94 TL düşüldükten sonra kalan tutarın tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, husumet nedeniyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, bedelini ödediği aracın teslim edilmemesinde dirstibütör olan davalının da sorumlu olduğunu iddia ederek eldeki davayı açmış, davalı ise tüketici kanununda düzenlenen sorumluluğun ayıplı ifa olması halinde mümkün olduğunu, somut olayda ise ayıp bulunmayıp sorunun teslime ilişkin olduğunu, taraflar arasında sözleşmesel ilişki bulunmadığını savunarak davanın reddini dilemiş, mahkemece de ticari araç alım satımına ilişkin 19.Hukuk dairesinin kararı gerekçe gösterilerek davanın husumetten reddine karar verilmiştir. Her ne kadar, mahkemece, taraflar arasındaki ilişki ticari ilişki gibi değerlendirilerek davanın husumetten reddine karar verilmiş ise de; taraflar arasındaki ilişki tüketici hukuki ilişkisidir. Mahkemece, de davaya bu sıfat ile bakılmıştır. Dava tarihinde yürürlükte bulunan 4077 sayılı kanunun 4. maddesinin 2. fıkrasında; ayıplı ifa halinde tüketicinin başvurabileceği seçimlik haklar sayılmış, aynı maddenin 3. fıkrasında ise ayıplı ifa halinde imalatçı-üretici, satıcı, bayi, acente ve ithalatçı firmanın sorumlu olduğu düzenlenmiştir. Somut olayda, aracın zamanında ve gereği gibi teslim edilmemesi hukuki ayıptır. Bu durumda, tüketici seçimlik haklarını kullanarak satıcıya başvurabileceği gibi davalı ithalatçı firmaya da başvurabilir. Kaldı ki davalı ile dava dışı bayi arasındaki tek satıcı sözleşmesinin 1.2 "Denetim" başlıklı maddesinde sağlayıcı, yetkili satıcının bu sözleşme ile tarif ettiği kalite ve performans ile ilgili hususlara ve ve bu sözleşme ile taahhüt ettiği ve yükümlendiği edimlere riayet edip etmediğini tespit ve temin amacıyla yetkili satıcının faaliyetlerini denetleyeceği, bu amaçla yetkili satıcının ticari defter ve kayıtlarını, bilanço kar ve zarar hesaplarını,bunlarla ilgili her türlü belge ve yazışmayı kontrol edeceği hususu yazılıdır. Bu madde gereği davalı, sağlayıcının yetkili bayi üzerinde denetim yükümlülüğü gereği dava dışı otomotiv şirketinin faaliyetlerini her an kontrol etmelidir. Hal böyle olunca, mahkemece, taraflar arasında tüketici ilişkisi ve davalı ile dava dışı şirket arasındaki tek satıcılık sözleşmesi göz önünde bulundurulak bu iki hususun bir bütün olarak değerlendirilip işin esasına girilerek bir karar verilmesi gerekirken, bu hususlar gözardı edilerek hatalı değerlendirme ile davanın husumetten reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.