Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/21567 Esas 2015/536 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Çorum 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 07/11/2014
Numarası : 2013/212-2014/383

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı, davalı işyerinde işçi olarak çalışırken iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğinden bahisle kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı, davacının görevini gereği gibi yerine getirmemesi nedeniyle sürekli uyarılıp tutanak tutulduğunu, en son bu nedenle 14.03.2013 tarihinde tutanak tutulması üzerine davacının tutanağı imzalamamak için işyerini terketmek suretiyle iş akdinin davacı tarafından feshedildiğini davacının tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, işverence davacının iş akdinin, uyarılmasına rağmen işini aksattığı ve tutanak tutulması üzerine işyerini terk ettiği kabulü ile haklı neden olmaksızın işçi tarafından feshedildiği gerekçesiyle davanın kıdem ve ihbar tazminatı yönünden reddine, ücret alacakları yönünden kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık feshin haklılığı konusunda ispat yükünün kimin üzerinde olduğu konusundadır.
Genel olarak iş sözleşmesini fesih hakkı, karşı tarafa yöneltilmesi gereken tek taraflı bir irade beyanı ile iş sözleşmesini derhal veya belirli bir sürenin geçmesiyle ortadan kaldırabilme yetkisi veren, bozucu yenilik doğuran bir haktır.
İşçi iş akdinin haklı neden olmaksızın işveren tarafından feshedildiğini iddia etmiş ise bunun haklılığı ispat etmek işverenin yükümlülüğündedir. Yine işçinin işyerini terk ettiği iddia eden işveren de, bunu kanıtlamak durumundadır.
Somut olayda, davacı tanıklarının açıkça davalı tanıklarının da tevilli olarak kabul ettikleri üzere, davacının yaptığı iş sürekli olarak değiştirilmiştir. Bu nedenle davacının bir işte uzmanlaşması ve kendini yetiştirmesi, işverence talep edilen hıza yetişmesi bizzat işveren tarafından engellenmiş, daha sonrada işi yavaşlattığı gerekçesiyle tutanak tutulmuştur. Bu işverence yapılan baskının açık örneğidir. Dinlenilen davalı tanığı beyanında ”davacının işi aksatması veya verilen görevleri yapması konusunda bir olaya şahit olmadım. Biz davacı ile birlikte dışarda ağaç keserken amirimiz yanımıza geldi, davacıya işi yavaşlatıyorsun, yavaş çalışıyorsun dedi, ben bunu duydum.” diyerek işverenin işçi çalışırken gereksiz yere uyardığını ve bu hakkını iyiniyetli kullanmadığını göstermiştir.
Ayrıca, davalı işveren, davacının iş akdini işi bırakıp giderek kendisinin feshettiğini savunmuştur. Ancak kesin ve inandırıcı biçimde savunmasını kanıtlayıp ispat külfetini yerine getirmemiştir.
Bu durum karşısında tüm tanık beyanları birlikte değerlendirildiğinde davacının iş akdinin haklı neden olmaksızın işveren tarafından feshedildiği kabul edilerek kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulüne karar verilmesi gerekirken olaya uygun olmayan gerekçeyle yazılı şekilde bu taleplerin reddi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde, davacıya iadesine, 26.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.