Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/5814 Esas 2019/918 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5814
Karar No: 2019/918
Karar Tarihi: 04.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/5814 Esas 2019/918 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen hırsızlık davasında sanık, 28.04.2003 tarihinde işlediği suç için 29.12.2009 tarihinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı aldı. Ancak, denetim süresi içinde kasıtlı suç işlediği gerekçesiyle verilen mahkumiyet hükmü nedeniyle 16.03.2015 tarihinde hükmün açıklandığı belirtildi. Sanığın eylemine uyan kanun maddeleri 765 sayılı TCK'nun 493/1, 102/4, 104/2. maddeleriydi. Ancak, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren TCK'nun aynı suça uyan 142/1-b,116/2, 151, 66/1-e, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, 5237 sayılı TCK'nun 7/2 ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı nedeniyle davanın düşürülmesine karar verildi. Kanun maddelerine göre, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Yasa hükümlerinin sanık yararına olduğu ve suç tarihi olan 28.04.2003 tarihinden inceleme tarihine kadar 12 yıllık kesintili dava zamanaşımı süresinin geçmiş olması nedeniyle karar bozuldu.

17. Ceza Dairesi 2018/5814 E. , 2019/918 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık için; mahkemenin 28.04.2003 tarihinde işlenen suç için 29.12.2009 tarihinde 5271 sayılı CMK"nun 231/6-son cümlesi hükmü uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verdiği ve bu kararın 28.01.2010 tarihinde kesinleştiği, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşmesinden itibaren ve denetim süresi içinde işlenen kasıtlı suçtan dolayı verilen ve 24.11.2014 tarihinde kesinleşen mahkumiyet hükmü nedeniyle 16.03.2015 tarihinde hükmün açıklandığı; böylelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 28.01.2010 ila deneme süresi içinde ikinci suçu işlediği 27.02.2013 tarihleri arasında dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK"nun 493/1, 102/4, 104/2. maddelerine göre, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nun aynı suça uyan 142/1-b,116/2, 151, 66/1-e, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Yasa hükümlerinin sanık yararına olması ve suç tarihi olan 28.04.2003 tarihinden inceleme tarihine kadar 12 yıllık kesintili dava zamanaşımı süresinin geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 04.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.