Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/8687 Esas 2019/10689 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8687
Karar No: 2019/10689
Karar Tarihi: 14.11.2019

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/8687 Esas 2019/10689 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, tefecilik suçlamasıyla yargılanan sanığın beraat ettiği belirtilmiştir. Tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç amacıyla ödünç para verilmesi yeterlidir. Ancak bu suçun unsuru olarak birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesi aranmamaktadır. Bu nedenle, sanığın tefecilik yapılıp yapılmadığının kesin bir şekilde tespit edilmesi için kolluk kuvvetleri tarafından araştırılması gerekmektedir. Ayrıca, sanığın başka kişilere karşı alacaklı sıfatıyla yaptığı icra takip dosyalarının incelenmesi ve borçluların faiz karşılığı borç para aldıkları hususunda tanık beyanlarına başvurulması gerekmektedir. Kararda, CMK'nın 223/2-e maddesine yer verilmeyerek aynı Kanunun 232/6. maddesine muhalefet edildiği belirtilmiştir. Kararın 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve CMUK'ın 321. maddesi uyarınca bozulduğu ifade edilmiştir. Kanun maddeleri, CMK'nın 223/2-e ve 232/6 maddeleridir.

5. Ceza Dairesi 2015/8687 E. , 2019/10689 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması karşısında, maddi gerçeğin hiçbir tereddüde yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması açısından, sanığın, tefecilik yapıp yapmadığının kolluk marifetiyle araştırılması,
varsa başka kişilere karşı alacaklı sıfatıyla yaptığı icra takip dosyalarının, takibe esas senet veya diğer belgelerin, hakkında tefecilik suçuna ilişkin başka soruşturma evrakı bulunup bulunmadığının araştırılarak, bulunması halinde getirtilip incelenmesinden, icra takip borçlularının sanıktan faiz karşılığında borç para alıp almadıkları hususunda tanık sıfatıyla beyanlarına başvurulmasından ve hangi beyan ve delillere neden üstünlük tanındığının karar yerinde tartışılmasından sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek hasıl olacak sonuca göre hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Hüküm fıkrasında CMK"nın 223/2-e maddesine yer verilmeyerek aynı Kanunun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 14/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.