MAHKEMESİ :İzmir 3. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ :11/04/2013
NUMARASI :2012/267-2013/102

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili ile davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalıya trafik (ZMSS) sigortalı aracın karıştığı trafik kazasında davacıların eşi/babaları ve destekleri olan araç sürücüsü Z. K."ın vefat ettiğini ileri sürerek, ıslahla birlikte davacı eş Şaban için 127.000,00 TL., davacı küçük için 48.000,00 TL. destekten yoksun kalma tazminatının avans faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın zamanaşımı ve esas yönünden reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili ile davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-)Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin, davacı Ş. E. K. lehine kurulan hükme yönelik bütün temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-)Davalı vekilinin davacı Ş.. K.. lehine kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dava trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.

Dosya içeriğine göre davacı Ş.. K.."ın eşi ve desteğinin idaresinde bulunan araç ile yaptığı tek taraflı trafik kazasında vefat ettiği, davalının aracın zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu anlaşılmaktadır.
Davalı sigorta şirketi tarafından düzenlenen 05.6.2010/05.6.2011 tarihleri arasında geçerli poliçeye göre davacı Ş.. K.. aynı zamanda aracın işletenidir.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 91/1. Maddesinde, “İşletenlerin, bu kanunun 85/1 maddesine göre olan sorumluluklarının karşılanmasını sağlamak üzere mali sorumluluk sigortası yaptırmaları zorunludur”; 85/1 maddesinde, “Bir motorlu aracın işletilmesi bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına yahut bir şeyin zarara uğramasına sebep olursa, motorlu aracın bir teşebbüsün unvanı veya işletme adı altında veya bu teşebbüs tarafından kesilen biletle işletilmesi halinde, motorlu aracın işleteni ve bağlı olduğu teşebbüsün sahibi, doğan zarardan müştereken ve müteselsilen sorumlu olurlar.”; 85/son maddesinde ise, “işleten ve araç işleticisi teşebbüsün sahibi, aracın sürücüsünün veya aracın kullanılmasına katılan yardımcı kişilerin kusurundan kendi kusuru gibi sorumludur.” hükümlerine yer verilmiş, Karayolları Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarının A-1. maddesinde de, “Sigortacı bu poliçede tanımlanan motorlu aracın işletilmesi sırasında bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermesinden dolayı 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’na göre işletene düşen hukuki sorumluluğu, zorunlu sigorta limitlerine kadar temin eder” şeklinde ifade edilmiştir.
O halde, Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortacısının işletene düşen hukuki sorumluluğu üzerine aldığı, davacı Ş.. K.."ın aynı zamanda aracın işleteni olduğu ve sürücünün eylemlerinden dolayı sigortacısına başvuramayacağı açık olduğundan, mahkemece davacı Ş.. K.."ın destekten yoksun kalma tazminatı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
3-)Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Taraflar arasındaki ilişki, TTK’da düzenlenen sigorta sözleşmesinden kaynaklanmasına ve bu tür sözleşmeler TTK’nın 3. ve 4. maddeleri (6102 sayılı TTK m. 4) hükmü uyarınca, tarafların tacir olup olmadıklarına bakılmaksızın, mutlak ticari işlerden olduğuna göre, hükmedilen tazminata talep gibi avans faizi işletilmesine karar verilmesi gerekirken, yasal faize hükmedilmesi isabetli değildir.
SONUÇ; Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin davacı Ş. E. K. lehine kurulan hükme yönelik yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin davacı Ş.. K.. lehine kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle de, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 8.941,35 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 2.6.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.