Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/11427 Esas 2019/9348 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin şoför yanında muavin olarak çalıştığını, 850 TL ücret aldığı halde sigorta primlerinin eksik gösterildiğini, çalışma süresince izin kullandırılmadığını, fazla çalışma yaptığı halde karşılığının ödenmediğini, iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti alacağı ve bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacı iddia ve taleplerinin yerinde bulunmadığını beyanla, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanması noktasında uyuşmazlık vardır.Somut olayda, mahkemece, davacının haftanın altı günü çalıştığı, bir gün hafta tatili iznini kullandığı kabul edilerek hafta tatili ücreti alacağı talebi reddedilmiştir. Bu yön dosya kapsamına da uygundur. Ancak hükme esas alınan bilirkişi raporunda, hafta tatili günü için de fazla çalışma ücreti hesaplandığı görülmektedir. Belirtilen hata giderilerek, fazla çalışma ücreti alacağı yeniden hesaplanmalıdır.Öte yandan; dosya içeriğine göre; dava, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu hükümlerine göre kısmi dava olarak açılmıştır. 20.07.2015 tarihinde alınan ilk bilirkişi raporu doğrultusunda davacı taleplerini ıslah ederek talep miktarlarını arttırmıştır. Islah dilekçesine karşı davalı tarafından süresinde zamanaşımı defi ileri sürülmüştür. Mahkemece Islaha karşı zamanaşımı değerlendirilmesi için alınan 23.12.2015 tarihli ek bilirkişi raporu yerine ilk bilirkişi raporundaki hesaplamaların hükme esas alınması da hatalı olmuştur.
Belirtilen sebeplerden ötürü kararın bozulması gerekmiştir.
Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22.04.2019gününde oybirliğiyle karar verildi.